Project Μάταλα, τριήμερο 10, 11 (& 18/11), Πολυχώρος «στο ΣΧΟΛΕΙΟ»

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ

Του Νίκου Κολίτση (Ροκ αποδράσεις ‘zine)

Οι φωτογραφίες είναι σε τυχαία σειρά.

TODAY IS LIFE – Tomorrow Never Comes, συμφώνησαν «επί της αρχής» κοινό και θεατές, με το βλέμμα στραμμένο από το κίνημα «Ιπτάμενη Παράγκα» των Υπαρξιστών της Αθήνας, τη δεκαετία του ’60, στη σημερινή ψυχεδέλεια, μέσα απ’ το ευφάνταστο Project Μάταλα, του Μανώλη Νταλούκα. Το Ροκ αποδράσεις ‘zine, κατέγραψε τις δύο πρώτες μέρες (με λέξεις και φωτογραφίες του Νίκου Κολίτση) ενός cult event-σταθμού στα καλλιτεχνικά δρώμενα, που θ’ αφήσει το αποτύπωμά του ανεξίτηλα χαραγμένο στο πέρασμα του χρόνου.

Πιο αναλυτικά, καταγράψαμε ένα τριήμερο ιστορικής μνήμης, φαντασιακών και φιλοσοφικών αναζητήσεων, που εμπνεύστηκε ο ερευνητής των κινημάτων νεανικής κουλτούρας, Μανώλης Νταλούκας https://freedomgreece.blogspot.gr/ και φιλοξένησε η δραστήρια καλλιτεχνική ομάδα ΚΛΑΝ’Σπλας, στον ιδιαίτερο πολυχώρο «στοΣΧΟΛΕΙΟ» (Προποντίδος 51, Σεπόλια), με τη συμμετοχή -και στην παράλληλη έκθεση- ανθρώπων, με σημαντικό εικαστικό, μουσικό, λογοτεχνικό, φωτογραφικό και εν γένει καλλιτεχνικό έργο. Όσοι τίμησαν με την παρουσία και τα έργα τους το πρώτο διήμερο, που παρευρεθήκαμε, δήλωσαν παρόν σ’ ένα «προσκλητήριο υπέρ της Ζωής, της Τέχνης και της Φαντασίας…». Τα παιδιά των Λουλουδιών, οι Έλληνες Υπαρξιστές, η νέο ψυχεδελική σκηνή και πρόσωπα που σημάδεψαν το ελληνικό ροκ και τα παράγωγά του, με ό,τι αυτό -θετικό ή αρνητικό- συνεπάγεται, παρέλασαν με εικόνες και λόγια από ανθρώπους που έζησαν τους μύθους και την πραγματικότητα, εντός και εκτός Ελλάδας, σ’ ένα χώρο-«ορμητήριο» ιδεών και αξιών, των φοιτητών και των αποφοίτων της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών και όχι μόνο.

Highlights: o φωτογράφος Γιώργος Τουρκοβασίλης, με τους Αγγέλους του (ταχυδραματικές ζωγραφιές) -που εκτείθενται για πρώτη φορά στο κοινό- και πάνω απ’ όλα το γεγονός ότι παραμένει απολύτως ενεργός φωτογραφικά, συνεχίζοντας με τον ίδιο ζήλο να φωτογραφίζει ακόμα… τη στιγμή (total respect σ’ ένα παιδικό είδωλο, που είχαμε την τιμή και τη χαρά να συναντήσουμε για πρώτη φορά από κοντά), ο σκηνοθέτης (μεταξύ πολλών άλλων ιδιοτήτων), Ανδρέας Θωμόπουλος, σε μία σπάνια εκ βαθέων κατάθεση ψυχής και διαδραστικής διαλογικής ζύμωσης, για την ασημαντότητα της μοναδικότητάς μας, όντας σταγόνες στον ωκεανό, την αξία του «μαζί», το Δυτικό κόσμο, το Swinging London και τόσα άλλα, μικρά και μεγάλα, με καθηλωτικό -είναι η αλήθεια- τρόπο, χωρίς ωστόσο να υποκύψει στις «πιέσεις» του Μανώλη Νταλούκα να τραγουδήσει live το «Να μ’ αγαπάς» του Παύλου Σιδηρόπουλου, τραγούδι στο οποίο έχει γράψει τους στίχους και τη μουσική ο Ηπειρώτης γλύπτης Κυριάκος Ρόκος, σε μία ιστορία μεταπτυχιακής ψυχεδέλειας εσωτερικού και εξωτερικού, που αφηγήθηκε με γλαφυρό τρόπο όλοι όσοι ήταν παρόντες, οι ίδιοι ή/και τα διαχρονικά, ως επί το πλείστον, έργα τους.

Special Performance: η, «εν είδει» πριγκίπησσας, Σοφιάννα Παϊδούση,



https://fairytalesbysapaidousi.blogspot.gr των Υπαρξιστών της Ιπτάμενης Παράγκας, που ενσάρκωσε το λόγο του ποιητή Κωνσταντίνου Καβάφη «εσωτερικώς γελώ και αστειεύομαι πολύ».  Πιο συγκεκριμένα, η Σοφιάννα Παϊδούση (συγγραφέας παιδικών παραμυθιών, σεναριογράφος, blogger, αφηγήτρια, νηπιαγωγός, καθηγήτρια αγγλικών), διάβασε τα ποιήματα “Παρίσι” του Ορέστη Λάσκου, “Συ και εγώ” του Κώστα Λότρη και “Η Σοβαρότης” του Κωνσταντίνου Καβάφη («Ανέκδοτα σημειώματα ποιητικής και ηθικής», Μικρά Καβαφικά, Γ. Π. Σαββίδης), από τα οποία ορμώμενος ο Μανώλης Νταλούκας έκανε τη σύνδεση με την εποχή της Παράγκας και τους ανθρώπους της και τους συμβολισμούς για τη…”σοβαρότητα” και τους εκπροσώπους της…

Μusic Highlights: το ντουέτο (Ren & Greggy) του, κατά τ’ άλλα, πολυμελούς σχήματος των Αθηναίων Echo Train, που μάγεψαν το κοινό με τ’ ονειρικό και ταξιδιάρικο ακουστικό set τους και την αιθέρια φωνή της Ren να ξεκλειδώνει μυστικιστικά παγανιστικά μονοπάτια, με διάσπαρτα τα στοιχεία της φύσης και «τις σκέψεις του λύκου, όταν κοιτάζει την πανσέληνο…»

οι Αθηναίοι Barayanka, που δείχνουν ότι μπορούν τα επόμενα χρόνια ν’ αποτελέσουν σημείο αναφοράς στο είδος τους, με το new-folk πειραματικό μουσικό τους αμάλγαμα, με τα παραμυθένια αφηγηματικά μέρη της ηθοποιού Σταυριάννας, την κάθε άλλο παρά «Δόγμα»τική φωνή του Νίκου, τη φωνή (plus στίχοι & μουσική), τις λούπες και τα ηλεκτρονικά εκκεντρικά «ατοπήματα» του Δημήτρη (Pixel), το ακορντεόν της Βάσως, το σαξόφωνο και το νταούλι του έτερου Δημήτρη, σε μία απρόσμενη σχεδόν… καθιστή εμφάνιση, που όμοιά της δεν έχουν επαναλάβει -δεν παίρνουμε και όρκο πάντως, γιατί έχουν εμφανιστεί και σε ταράτσα…- (το υπέροχο «Ελεύθερα πουλιά» συνεχίζει, πάντως, να μας στοιχειώνει…)

το, επίσης,  αθηναϊκό ντουέτο Dilemma, με το σαξόφωνο του Σωτήρη και την ακουστική κιθάρα της Πόπης να δίνουν ένα χαρακτηριστικό jazz-new wave λονδρέζικο τόνο στην εκδήλωση (συνεχίζουν τις live εμφανίσεις τους, σε συνεργασία με την Αμαξοστοιχία-Θέατρο, κάθε Πέμπτη στο Μουσικό Βαγόνι Orient Express)

η εμφάνιση του βετεράνου τραγουδοποιού (plus ηθοποιού και σκηνοθέτη), Τάσου Προύσαλη, σε μία all time classic εμφάνιση, που λίγο έλειψε να γκρεμίσει συθέμελα το χώρο με μία μόνο ακουστική κιθάρα και αργόσυρτους στίχους, που προσπαθούσε να μαντέψει το κοινό, προκαλώντας άφθονο γέλωτα…

η ανατρεπτική εμφάνιση του Δημήτρη («Γλάρου») Κωσταγιόλα, που είχε τον ενισχυτή της κιθάρας του σ’ ένα καρότσι… λαϊκής! και απέδειξε περίτρανα ότι κατέχει την «τέχνη του δρόμου», προ(σ)καλώντας, με ή χωρίς… τη θέλησή τους, πολλές γυναικείες παρουσίες… on stage, με διαλόγους ποιητικής και όχι μόνο φύσης (ανάμεσά τους και η Ren των Echo Train, που τον συνόδεψε για λίγο φωνητικά…)

Τips: το τριήμερο θα ολοκληρωθεί το ερχόμενο Σάββατο (18/11) στον ίδιο χώρο, με τον Rous να έχει ανακοινωθεί μέχρι στιγμής ότι θα συμμετέχει σ’ ένα ακόμη ακουστικό live έκπληξη

Bonus tip: η ελεύθερη είσοδος

[ytp_video source=”Lg6aRfIJ_OM”]

[ytp_video source=”VifOiIUH0XU”]

[ytp_video source=”W-4PPFkZ9_Y”]

[ytp_video source=”rtkQz6lMpXg”]

[ytp_video source=”DQMD_vHeWbs”]