Η Λήθη ήταν -κατά τον Ησίοδο- κόρη της Έριδας στην αρχαία ελληνική μυθολογία. Ήταν η προσωποποίηση της λησμονιάς και της αγνωμοσύνης. Καθόλου τυχαία, από την Λήθη πήρε
το όνομά του ένας από τους πέντε ποταμούς του Άδη. Από τα νερά του έπιναν οι νεκροί καθώς κατέβαιναν στον κάτω κόσμο για να ξεχάσουν την επίγεια ζωή τους. Οι αρχαίοι
πίστευαν ότι η Λήθη ήταν αδερφή του Ύπνου και του Θανάτου.
Το “Αν με ξεχάσεις” διαπραγματεύεται ακριβώς αυτό: το αρχαίο πόνημα της φιλοσοφίας, την ζωή και τον θάνατο και την αρχέγονη ομοιότητα αυτών με την μνήμη και την λήθη. Τί
γίνεται αν ξεχάσουμε κάποιον? “Αυτός που φεύγει, ξεχνιέται και χάνεται για πάντα”, λέει ο στίχος και λίγο αργότερα “Μή με ξεχάσεις, με σένα ζω“! Κάτι σαν ομηρική
προειδοποίηση ίσως και ύστατη, επική παράκληση ταυτόχρονα…
Η α(-)λήθεια ετυμολογικά προέρχεται από την λέξη λήθη με προσθήκη του στερητικού «α».
Αποτελεί ένα από τα δυσκολότερα προβλήματα της φιλοσοφίας κι έχουν διατυπωθεί πολλές διαφορετικές θεωρίες. O Νίκος Σίμος στο νέο του τραγούδι “Αν με ξεχάσεις”,
μοιάζει να επιχειρεί μουσικά ένα συμπαντικό, κόσμο-αστρικό ταξίδι ανάμεσα στις έννοιες της λήθης και της α(-)λήθειας με ονειρικό συνοδοιπόρο του την Άννα Πετροπούλου, ενώ
στις κιθάρες ηλεκτρίζει τον ήχο ο Θέμης Καρβέλης (μέλη και οι δύο της Βολιώτικης μπάντας «Καθένας Μόνος»). Το αποτέλεσμα..?
Ένα μελωδικό electro-rock 4λεπτο, που, θες δεν θες, σε ταξιδεύει σε μουσικές καταβολές ηλεκτρονικής μουσικής με προφανή στοιχεία ατόφιας Rock συνείδησης, ενώ τα πολύ
εκπαιδευμένα αυτιά θα ανιχνεύσουν ψήγματα συμφωνικού ήχου. Σε κάθε περίπτωση, μία ταπεινή αυθεντική έμπνευση με μια μοναδικότητα στο ύφος. Ο Βολιώτης δημιουργός Νίκος
Σίμος δεν υπάγεται σε κανένα εμπορικό label ενώ παράγει τη μουσική του ανεξάρτητα στο ιδιωτικό του Project ΙΙ Studio προσπαθώντας με μεράκι να διατηρήσει ζωντανή την
Ελληνόφωνη rock σκηνή. Ακούστε το με ανοιχτή καρδιά..
Ακούστε το εδώ!
