Δεν είναι punk, δεν είναι metal, δεν είναι indie, δεν είναι gothic, και σίγουρα δεν είναι pop, αφού οι Opaque Sight αποφάσισαν να βάλουν ό,τι επιρροή έχουν στην ειρκτή της μουσικής, αφήνοντας τα παραθυράκια του τρένου που εκτελεί δρομολόγιο Θεσσαλονίκη-Αθήνα ξεσφράγιστα. Η αυλαία ανοίγει στο σκοτάδι κι εμείς παρά την έλλειψη φωτός καλούμαστε να δούμε μέσα σ’ αυτό. “In Darkness I See” γράφει ο τίτλος κι η “αίσθηση σιωπής” διεκδικεί μια θέση στο χώρο, τόση όση κι η βούλησή της να πει ό,τι τελοσπάντων έχει να πει.
Το ομώνυμο track ανοίγει το demo και μαζί τις πόρτες για τη φυγή της Αμάλθειας από το άνδρο της αφθονίας. Έχει συνηθίσει το τύμπανο να ακούει αυτό που θαρρείς το γνωρίζει, με τη μόνη διαφορά ότι τώρα πια έχει επέλθει η κόπωση. Παραταύτα, με τό περασμένων χρόνων “fire”, που εκτός του ότι αποτέλεσε το 2ο demo της μπάντας, συμμετείχε και στη συλλογή Underground Tapes “Little Heroes vol. 1”, μας θυμίζει ότι και τη θέληση έχουν και τα κότσια να μπουν στο αυλάκι. Τώρα αν θα βατσινωθούν με την mainstream φρασεολογία του demi-κάτι, μεταλλοακατέργαστου προφίλ δε μένει παρά να το εξετάσουμε.
Οι τέως Distant Minds Project βάζουν κάτω την μοίρα τους και την ακρωτηριάζουν ησύχως και καλλιγραφικώς για να την χωρέσουν στο “In Darkness I See”. Φαίνεται όμως πως η προσπάθειά τους δεν πάει στο ντούκου κι ούτε λίγο, ούτε πολύ βεντουζώνει στο metalίζον dark-rock ωσάν μέδουσα του γλυκού νερού. Εμείς θα πρέπει να υποστούμε τον σκοταδιστή δρεπανοχέρη που αφουγκράζεται τον ήχο της φύσης μέσα στη νύχτα με κάθε επιφύλαξη και φόβο, με γνώμονα όμως αυτόν της καινούργιας δουλειάς. Έτσι κι αλλιώς το ενδιαφέρον για στις μελωδικές τους σκάλες και το παίξιμό τους εισβάλλει σαν αργόσυρτη βροχή στο ακουστικό μας πεδίο.
Αυτή μας ξεγελάει λέγοντας “into the night your little mind is gonna realize (…)”, ότι σ΄αυτό το μωσαϊκό χωράνε τόσο οι Spitfire και οι Bad Religion, όσο και οι Pearl Jam, Faith No More, Paradise Lost και Deus Ex Machina. Η τενόρικη φωνή εκτοξεύει φωνήεντα και σύμφωνα, γκρινιάζει μες στο underground κλίμα και ενδίδει στον ορισμό της παγγενεσίας προφυλάσσοντας τα “ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της”. Δεν κλαίει, μήτε γελάει, δε φωνάζει, μήτε σωπαίνει, σηκώνει το πόδι της και τρέχει πάνω στις μουσικές, αφού πρώτα μας κάνει να αναρωτιόμαστε αν όλο αυτό το έχουμε ακούσει κάπου, κάποτε.
Ίσως τελικά και να το έχουμε ακούσει. Μα ακόμα κι έτσι να είναι “into my eyes” αργανασαίνει η επιθυμία να το ακούσουμε ακόμα μία φορά. Εξάλλου το αλισβερίσι ήχου, παιξίματος, παραγωγής δε δαγκώνει το αφτί, ούτε το αποκόβει από τη ρίζα του. Τουναντίον μάλιστα, βρίσκει χώρο να περάσει και να ζητήσει μια δεύτερη ευκαιρία.
Όσο δε για την αδιαφορία που μπορεί να μας αγκαλιάσει με τα προβλέψιμα για τη γεύση μας μεταλλικά στοιχεία του “In Darkness I See”, δεν μας μπαστακώνεται ως εξακολουθητική πρόοδος μέχρι τέλους. Έτσι κι αλλιώς όπως τραγουδούν οι Opaque Sight there is “no way out”. Πάνω σ’ αυτό το τραγούδι ας πατήσουν ώστε να κάνουν το melting pot της δεκαετίας μας να συνομιλήσει και να τσακωθεί με το παρελθόν του, αλλά ταυτοχρόνως να σηκωθεί από τη θέση του γουστάροντας, το πορωμένο, την μουσική. Μέχρι τότε, αναμένουμε!
Επίσημη Σελίδα
www.myspace.com/opaquesightband
