Live report: Naxatras – Supersoul @ Gagarin 205 (21/4/18, Αθήνα)

Γράφει ο Σταύρος Παπαγεωργόπουλος

Μετά τον τρίτο τους δίσκο, νομίζω είναι αυτή ήταν η πιο σωστή στιγμή για ένα φουλ δικό τους headline σόου, με τα όλα του. Αφενός με πλήρη εκπροσώπηση όλων των δισκογραφικών δουλειών τους (“Pulsar 4000 από το EP τους το ’16), με ακόμη πιο εμπλουτισμένα οπτικά μέσα, με μια χορεύτρια, με μια έξτρα κιθάρα για δύο κομμάτια, με ένα κοινό που γέμισε ασφυκτικά το Gagarin και ήξερε όλα τα κομμάτια τους για το πλήρες 2ώρο σετ τους, και τέλος με μια κάπως ετερόκλητη μπάντα να ανοίγει και να κερδίζει τις εντυπώσεις με το παραπάνω.

Τρια ενεργητικά παλικάρια ανέβηκαν στην σκηνή στις 21:30 με φόντο το τεραστιο λογότυπο τους πίσω να λέει Supersoul και να τον μηχανόβιο να γκαζώνει: Ride On! Η αθηναική μπάντα ανακάτεψε ελάχιστα την τράπουλα των κομματιών της αλλά δημιουργικά: από τα 14 κομμάτια του γκαζιάρικου ντεμπούτου της μα παρουσιάσε με ελαφρώς αλλαγμένη σειρά 11 διαλεχτά για να κουνάς τον κώλο σου, η να οδηγείς μέσα στην νύχτα μετά, ή να χορεύεις με το έτερον ήμισυ στο κοινό. Αρκετά ξεσηκωτικοί με καλό ήχο, τα βαριά μπλούζ να βγαίνουν από μια κιθάρα, το groove να διατηρείται συμπαγές και αλανιάρικο από τα τύμπανα και το μπάσο και τέλος τα φωνητικά να είναι ιδανικά για τέτοιου είδους μουσική που θα ήταν ότι πρέπει για μια καυλιάρικη σειρά/ταινία, όπως άλλωστε τα είχαμε πει και στην παρουσίαση μου για τον δίσκο τους. Εξαιρετική στιγμή της βραδιάς το προσωπικά αγαπημένο «Came Back To Moscow». Αποδείχθηκαν γαμάτοι και πολύ σημαντικοί για την συνέχεια τους, όποτε και να έρθει αυτή.

Λίστα τραγουδιών: Mind Me When I’m Gone / Gold / Down By The River / Faith Bender / Wrong Side Of Suicide / Came Back To Moscow / Jacob Williams / Manipulator / Carve My Stone / Blackhorse / Freedom Prayer

Και η τριάδα των Naxatras προσγειώθηκε στην σκηνή. Πραγματικά ένα κλικ πιο πάνω από τότε που άνοιγαν για τους 1000mods ένα χρόνο πριν (κ εκεί τα είχαμε πει) – μάλλον οι 40 και βάλε σταθμοί στην ευρωπαική περιοδεία τους στο ενδιάμεσο τους πρόσθεσε κι άλλους πόντους εμπειρίας στην μπάντα. Όπως επίσης κάτι πολύ όμορφο είναι το να έχεις υλικό από τρεις δίσκους (σε διάστημα μόλις τριών ετών), ο πρώτος ενεργητικός, ο δεύτερος διαστημικός και ο τρίτος με πιο jazz στοιχεία και να τα αναμειγνύεις! Σε μια instrumental μπάντα ο ήχος είναι το παν, και όντας στο εξώστη δίπλα στην κονσόλα, τα πάντα κύλησαν πολύ καλά, ξεκινώντας από το μπάσο και φτάνοντας στην κιθάρα και στα εφέ της το οποία δεν περιορίστηκαν στα διάφορα πετάλια αλλά και στο δοξάρι (μαζί με synth) στο κομμάτι «Waves». Τα οπτικά εφέ από το προβολέα είναι και αυτά μερικά επίπεδα ανώτερα (ιδιαίτερα σε σχέση με τις πρώτες εμφανίσεις της μπάντας σε μικρότερα μαγαζιά) και κατάλληλα συνοδευτικά σε ότι ακούγαμε. Η προτίμηση στο χρυσό χρώμα ήταν προφανής λόγω του ότι έντυνε και την μασκότ-μάσκα της μπάντας στον πιο πρόσφατο δίσκο. Εκείνό που ξένισε κάπως αρχικά αλλά τελικά έμεινε με ευχάριστη γεύση στο μάτι ήταν η παρουσία της Ρωξάνης Σεβαστού που χόρεψε αισθαντικά στο (ποιο άλλο;) «Garden Of Senses» θυμίζοντας μια από τις επιρροές της μπάντας, τους Hawkwind. Την παρουσία του Φίλωνα Γερόπουλου στην ρυθμική κιθάρα την αναμέναμε στις δυο κομμάταρες (στο μελαγχολικό «White Morning» & στο ανοιξιάτικο «Spring Song») που κλείνουν τον «III» και έκλεισαν και το σετ πριν το encore. Στα υπόλοιπα κομμάτια η μπάντα ξεδίπλωσε ότι και στο στούντιο και μάλιστα με χαρακτηριστική άνεση, ωριμότητα αλλά και οργανοπαικτικό δέσιμο: τις kraut και prog συνθέσεις και τα space «χασίματα», ειδικά σε κομμάτια που πλέον μπορούν να απολαμβάνουν τον όρο «χιτ» ήδη εντός και εκτός συνόρων όπως στα κλασικά «Sun Is Burning» και «I Am The Beyonder».

Ναι προφανώς και θα ήταν αρνητικό η 2ωρή διάρκεια όχι μονο για την ορθοστασία, αλλά και για την ομοιότητα και επαναληψιμότητα των ήχων. Να θυμίσω ότι όμως έτσι είναι με τις instrumental μπάντες και κάτι ακόμη: ίσως η συναυλία αυτή να ήταν και ένα test drive από μεριά της μπάντας αφού είχε και το υλικό και την όρεξη και την μόλις 3ετή παρουσία να το κάνει, αλλά πάνω από όλα και το λεγόμενο momentum παρουσία 2000 ατόμων. Άρα το επόμενο βήμα θα δείξει για την εξέλιξη. Προσωπικά, το χάρηκα το λάιβ, ναι θα ήθελα λίγο μικρότερη διάρκεια, και όσον αφορά τα περί της σκηνής, κορεσμού, μόδας κλπ, προτιμώ να σωπαίνω γιατί όσα είναι να αποδειχθούν (όχι ότι χρειάζεται λες και είμαστε σε διαγωνισμό) θα το δείξει μόνο ο χρόνος αν όλη η «φαση» αυτή ήταν μόδα κλπ κλπ. Εως τότε ας περνάμε καλά!

Λίστα τραγουδιών: You Won’t Be Left Alone / Sun Is Burning / Downer / Pulsar 4000 / Machine / Waves / Land Of Infinite Time / On The Silver Line / Garden Of The Senses / Prophet / White Morning / Spring Song / I Am The Beyonder.