Γράφει ο Κώστας Μαζιώτης …
Τρίτος δίσκος για τους Cameres. Διαβάσατε ενημερωτική ανάρτηση πρόσφατα, εδώ, στο rockap και ήρθε η ώρα μιας αποτίμησης.
Προκειμένου να εκφέρω την άποψή μου, άκουσα το album αρκετές φορές, καθυστερώντας, επίτηδες, το γράψιμο. Ήθελα να είμαι αυστηρός, μιας και δεν πρόκειται για το ντεμπούτο μιας μπάντας άπειρων μουσικών, αλλά, όπως προείπα, η τρίτη, ολοκληρωμένη δουλειά!
Είμαι, θεωρώ, σε θέση να πω, ότι είναι ένας αντάξιος, τρίτος δίσκος. Αυτό σημαίνει, ότι το σύνολο φανερώνει ωριμότητα, διατηρώντας, ταυτόχρονα την απαραίτητη ζωντάνια και φρεσκάδα.
Επειδή είναι πιθανό να διαβάζουν αναγνώστες που δεν έχουν ακούσει προηγούμενες δουλειές των παιδιών, λίγα λόγια για το ύφος των τραγουδιών τους. Πρόκειται για τραγούδια Ελληνικού Ροκ με ατμοσφαιρικές ενορχηστρώσεις – φέρτε στο νου σας τους U2, χωρίς το πομπώδες του πράγματος και, δίχως σταριλίκια!
Οι στίχοι των τραγουδιών είναι εξομολογητικοί, ποιητικοί και φανερώνουν ρομαντικές ψυχές. Ειδικά οι στίχοι στο “Δαίμονας” αξίζουν συγχαρητήρια, δείχνοντας, επιπρόσθετα, φιλοσοφικές, μεταφυσικές ανησυχίες!
Οι ενορχηστρώσεις είναι αξιέπαινες, με μόνη ένσταση, ίσως, στο φλάουτο στο Κουτί. Μπορεί να είναι λαθεμένη εντύπωσή μου, αλλά νομίζω, ότι θα έπρεπε να είναι, στο μιξάρισμα, λίγο πιο χαμηλά.
Γενικά, απολαμβάνω κάθε ακρόαση του “Η Αγάπη Έχασε Την Λάμψη” και θα το βάζω να παίζει για καιρό!
Ακούστε ολόκληρο τον δίσκο εδώ.