Οι Broken Seals μας συστήνονται με τον πρώτο τους ομώνυμο δίσκο από το 2005, κάνοντας μια πρώτη μικρή έκπληξη στον μουσικό μικρόκοσμο της συμπρωτεύουσας. Το βιογραφικό της μπάντας είναι τεράστιο οπότε εν συντομία θα πρέπει να αναφερθεί ότι ο αρχικός πυρήνας του γκρουπ αποτελείται από τον Γιώργο Λαζαρίδη (φωνή, κιθάρα, σύνθεση, στίχοι) και την Ιωάννα Γιώτη στο μπάσο, τον Τάσο Οικονόμου στα ντραμς και τον Frans Mavrogordatos στο σαξόφωνο.

Οι δύο πρώτοι κουβαλάνε βέβαια μεγάλο μουσικό παρελθόν αφού από το 1980 έως το 1990 ταξιδεύουν σε όλη την Ευρώπη, ενώ ειδικά στο Παρίσι ,στο Λονδίνο και στο Άμστερνταμ μένουν για αρκετό χρόνο, σχετιζόμενοι με την undergound μουσική σκηνή των πόλεων αυτών και αποκτώντας βιώματα που σίγουρα θα καθορίσουν τον ήχο τους μετέπειτα. Ως γκρουπ θα αρχίσουν τις εμφανίσεις και την εγγραφή τραγουδιών το 1997 αλλά ο απρόσμενος θάνατος του Frans θα τους οδηγήσει σε μια περίοδο απραξίας ενώ σταδιακά θα ενταχθούν στην μπάντα ο Πάνος Παπάζογλου στην κιθάρα και ο Χρήστος Παππάς στο πιάνο και στα keybords. Με αυτήν την σύνθεση ολοκληρώνεται τελικά η ηχογράφηση του άλμπουμ ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι το τελικό mastering των τραγουδιών έγινε στο Unity Studio στο Λονδίνο, με εκπληκτικό αποτέλεσμα ,που το ακούς στον ήχο τους.

Έχοντας ως επιρροές από  Velvet Underground έως και τον Nick Cave και έχοντας κάνει ήδη support σε ονόματα όπως οι Madrugada, Mercury Rev, Arab Strab κ.α. καταλαβαίνεις αμέσως γιατί αυτός ο ήχος σου ακούγεται ταυτόχρονα τόσο γνωστός και ταυτόχρονα φρέσκος. Μουσικά το ηχόχρωμα του δίσκου θα μπορούσες να πεις ότι μοιάζει με κλασσικό ακουστικό indie rock ηχόχρωμα, αλλά με μια φρεσκότατη ενορχηστρωτική πινελιά που οφείλεται σε μεγάλο μέρος στην πλειάδα των έμπειρων μουσικών που συμμετείχαν στην ηχογράφηση.

Πατώντας το play στο cd μας υποδέχεται ένα ζεστό πιάνο με μια ηλεκτρακουστική κιθάρα και την φωνή –έκπληξη του Γιώργου Λαζαρίδη, φωνή ταυτόχρονα ζεστή και μπάσα, οικεία και αγαπητή ,ίσως γιατί μας παραπέμπει στον Nick Cave χωρίς όμως να τον αντιγράφει στο ελάχιστο. Το “Knocking On” το διαδέχεται το σαφώς πιο ηλεκτρισμένο “On your knees” , όπου το τέμπο ανεβαίνει σταδιακά μαζί με έναν όμορφο στακάτο ρυθμό, που αμυδρά φέρνει κάτι από το groovy των Eurythmics . Στο “Bound by fear” η ακουστική κιθάρα που εισάγει το κομμάτι, σε συνδυασμό με τα υπέροχα εφέ από τις χορδές και τα νευρικά ντραμς ανεβάζουν αρκετά την αδρεναλίνη και λίγο λίγο αποκαλύπτουν την δυναμική του γκρουπ. Οι κιθάρες πλέον αποκτούν όγκο και μια βραχνάδα, που σε κερδίζουν αμέσως. Το “Pieces of youth” που ακολουθεί είναι μια καθαρόαιμη ηλεκτρισμένη μπαλάντα, σε γρήγορο τέμπο, με μια ανοδική ανάπτυξη και ιδανικό κλείσιμο. Το “Free again” με το γρήγορο ακουστικό ρυθμό του ξαναφέρνει τον ήχο στα γνώριμα μονοπάτια των Broken Seals ενώ το “Erased” έχει ως επιπλέον γνώρισμα μια slide κιθαριστική παραμόρφωση που οδηγεί το αυτί σε συνειρμούς , όπως τους Calexico να…διασκευάζουν Διάφανα Κρίνα. Η φωνή του Γιώργου Λαζαρίδη επιτελεί και πάλι στο ακέραιο το καθήκον της αφού σε εισαγάγει κατευθείαν στον στοιχειωμένο κόσμο του και σε κρατάει εκεί μέχρι να τελειώσει το κομμάτι, μην αφήνοντας περιθώρια ούτε για μια ανάσα χαράς. Το “Lousing ground” είναι μια ακόμη αργόσυρτη και επιβλητική μπαλάντα ,που σου ενσταλάζει την απελπισία και την οδύνη, που ακούς τόσο βιωματικά να αφηγείται μέσα στην πλοκή των στίχων. Έπεται το “So kind” με μια μικρή και ζεστή νότα αισιοδοξίας να διαπερνά όλους τους στίχους ενώ το μπόλιασμα με το σαξόφωνο που ακολουθεί ,ενορχητρωτικά κρίνεται πετυχημένο. Μια μικρή ηχητική βόμβα συναντάμε στο προτελευταίο τραγούδι του cd, με τίτλο “Breth tunnel “ όπου τα φωνητικά αναλαμβάνει ο παλιός μας γνώριμος Σίμος Σαλτιέλ (Μωρά στη φωτιά) ο οποίος απογειώνει κυριολεκτικά το κομμάτι με τον δαιμονισμένο ρυθμό που του δίνει ,εισάγοντας τον καθένα μέσα στην ασφυξία του. Το cd κλείνει ιδανικά με το “In a void” , ένα απόλυτα ισορροπημένο κομμάτι όπου τα απαλά ντραμς παντρεύονται ιδανικά το διακριτικό βιολί και την ακουστική κιθάρα ,αποχαιρετώντας μια σχεδόν ώρα εξομολόγησης και λυρισμού από ένα ταλαντούχο γκρουπ με πολλούς έμπειρους μουσικούς και μοναδικό ηχητικό στίγμα.

Δεν πρέπει να παραλειφθεί και μια αναφορά στην όμορφη αισθητική του cd το οποίο εκτός από το όμορφο εξώφυλλο καινοτομεί ακόμα και στην θήκη του cd, αφού έχουν επιλέξει μια ιδιότυπη συσκευασία που δεν συναντάς συχνά, δείχνοντας με τον τρόπο τους την τάση τους προς την τελειότητα.

Κείμενο : Δημήτρης Βασιλειάδης