Γράφει ο Αντρέας Σεϊντής
Διανύουμε μια πολύ δύσκολη περίοδο γιατί στην οικονομική και όχι μόνο κρίση, ήρθε να προστεθεί αυτή η καταραμένη κυβέρνηση εεεε ο καταραμένος covid-19 ήθελα να πω!
Αυτά όμως τα ξέρετε από πρώτο χέρι και σε αυτό το άρθρο θα ασχοληθώ και θα γκρινιάξω για άλλα πράγματα!
Record store day λοιπόν. Τί είναι;
Μια μέρα (που φέτος ήταν δύο, 12 Ιουνίου και 17 Ιουλίου) που “υμνεί” και στηρίζει τα δισκοπωλεία (ανεξάρτητα ή μη), για να κρατηθούν ζωντανά, τα οποία με την σειρά τους παρέχουν στους φαν του βινυλίου εκπτώσεις τύπου (10-20-30% στην καλύτερη!).
Αυτή τη μέρα λοιπόν είθισται να γίνονται και κάποιες κυκλοφορίες δίσκων (συνήθως επανακυκλοφορίες) για να δώσουν περισσότερη έμφαση στο γεγονός αλλά και έξτρα κίνητρο στο “καταναλωτικό” κοινό που θα τονώσει την αγορά. Σε ΚΑΜΙΑ των περιπτώσεων οι επανακυκλοφορίες ΔΕΝ θα πρέπει να επισκιάζουν το γεγονός της record store day που δεν είναι άλλο από την επίσκεψη, “σκάψιμο” και ενίσχυση των δισκάδικων. Φυσικά δεν μπορούμε να παραβλέψουμε την κατάσταση στην οποία ζούμε τον τελευταίο καιρό οπότε και οι ηλεκτρονικές παραγγελίες είναι ευπρόσδεκτες.
Και τώρα αρχίζει η γκρίνια!
Τα τελευταία χρόνια ζω στην Θεσσαλονίκη οπότε θα σας μιλήσω για την εδώ εμπειρία μου. Ξεκίνησα όλος χαρά για να στηρίξω την σημερινή μέρα (αν και ήμουν λίγο υποψιασμένος γιατί όσο και να έψαξα στο διαδίκτυο δεν βρήκα κάτι πέρα από την αναφορά της ημερομηνίας 17 Ιουλίου σαν δεύτερη μέρα record store day) αλλά δυστυχώς απογοητεύτικα.
Τα πήρα με την σειρά λοιπόν και πρώτη στάση ήταν η γνωστή αλυσίδα public. Όχι μόνο δεν γνώριζαν κάτι αλλά ο υπάλληλος μου υπέδειξε σαν “record store day” μια στοίβα με επανακυκλοφορίες (γενικά) που έγραφαν RSD! Δεν το έβαλα κάτω με την ασχετοσύνη του υπαλλήλου οπότε πήγα απέναντι στην γνωστή αλυσίδα Ιανός. Και εκεί μαύρο χάλι… Και το καλύτερο από όλα είναι ότι κάτω από 20€ (στην καλύτερη) δεν βρίσκεις δίσκο. Έφυγα από τα γνωστά και ανηφόρισα προς τον “γνωστό ανεξάρτητο Ζαχαρία”. Αν και μου είπαν ότι δεν συμμετέχουν στην RSD (δεν ρώτησα το γιατί) πήρα κάτι να στηρίξω και μου έκανε έκπτωση από μόνος του. Μετά πήγα στον αγαπημένο Λωτό στη Σκρα. Και εκεί τίποτα… Βέβαια και εκεί στήριξα και μου έκοψε κάτι επειδή είμαι συχνός πελάτης! Πέρασα και από ένα άλλο (δεν θα πω όνομα) και ήταν κλειστό.
Εν κατακλείδι τα ερωτήματα που μου γεννούνται για την ημέρα των δισκοπωλείων είναι τα εξής:
-Είναι τελικά η RSD θεσμός ή ένα άρωμα που ξεθυμαίνει σιγά σιγά;
-Έχουν όρεξη πραγματικά τα δισκοπωλεία να πουλήσουν – βρουν νέους πελάτες ή δεν τους ενδιαφέρει πλέον; Θα μου πεις είναι λίγο η ζέστη, οι καλοκαιρινές άδειες, τα λόγια του παπά!
-Μήπως έχει αρχίσει να κουράζει όλο αυτό το τσουνάμι επανακυκλοφοριών χάνοντας στην ουσία την σημασία της RSD;
-Αξίζει τελικά να δίνουμε 25€ και 30€ για μια επανακυκλοφορία; Μήπως ξέφυγε λίγο το πράγμα και πρέπει οι εταιρείες (που πάντα είχαν το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης) να πάρουν αυτό που τους πρέπει πριν ξεφουσκώσει το πράγμα; (27€-30€ για επανακυκλοφορία υπόγεια ρεύματα -δεν υποτιμάω την μπάντα σε καμία περίπτωση-, δλδ κάπου έλεος!).
Αυτά τα ολίγα από μένα και όπως και να έχει υγεία ολούθε εκτός από τους φασίστες!
