Έκανα πρόσφατα μια βουτιά με το κεφάλι επάνω σε έναν τοίχο! Χτύπησα άγρια με το παρελθόν και θυμήθηκα! Θυμήθηκα πως κάποτε (μιλάμε για τότε που το χαρτί δεν χρησίμευε μονάχα ως ρολό τουαλέτας αλλά κυκλοφορούσαν και μουσικά περιοδικά) άκουγα για ώρες μουσική και έγραφα για εκείνη, έγραφα μαζί της, για εμένα, για άλλους, για όσους γουστάρανε να ακούνε! Οkey! Ανοιγόκλεισα τα μάτια μετά τη βουτιά στον τοίχο και κατάλαβα πως κάπου στη διαδρομή έχασα 20 χρόνια. Πολλά; Λίγα; Αναστήθηκα, οπότε ξύπνα κι εσύ γιατί σου έχω νέα ηχητικέ μου αναγνώστη!
Ξεκαθαρίζω: Δεν είμαι κριτικός, είμαι απλός ακροατής. Όσα γράφω δεν ήρθαν συστημένα από εταιρίες, προήρθαν από την αγάπη στο αντικείμενο και κυρίως σε παιδιά που γουστάρουν να το κρατήσουν ζωντανό και να το πάνε ένα βήμα παραπέρα. Στο άρθρο θα βρεις μόνο ελληνικές μπάντες (με ελληνικό και αγγλόφωνο στίχο) αλλά δεν γνωρίζω κανένα από τα παιδιά. Επίσης, οι δίσκοι δεν είναι όλοι του 2019, οπότε σε όποιον δεν αρέσει αυτό, ας κόψει λάσπη νωρίς! Αν μείνεις, να θυμάσαι πως το Ροκ και η μουσική εν γένει είναι ένα λιβάδι όπου όλα φυτρώνουν για να ανθίζουν, άρα μπορούν και –ναι!– αλλάζουν θέση, κουβαλώντας ως σταθερά τους μία: την αλήθεια!
Φύγαμε για το Part 23 of ?
The Answer?
Δίσκος: … And It’s Already Tomorrow
Διαβάζω πως τα μέλη της μπάντας έχουν μια σταθερή πολύχρονη πορεία στον χώρο, για εμένα όμως είναι πρώτο το άκουσμα από την ομάδα που έρχεται από Αλεξανδρούπολη μεριά και ευθύς ξεκινώ τον δίσκο τους διερωτώμενος αν οι «The Answer?» έχουν την απάντηση.
Πρώτο κομμάτι το «Pure Rock ‘N’ Roll» και αποτελεί μια clean smooth rock είσοδο με pop χροιές. Όμορφη σύνθεση, νοσταλγική, με καθαρά σαλόνια από κύμβαλα εναρμονισμένα στις κιθαριές και δεμένα ηλεκτρικά ρεφρέν (total airplayed track). Επόμενο το «Save Me» και εδώ στέκομαι και το ακούω δύο και τρεις φορές μέχρι να καταλάβω τι γυρεύω. Got it! Η σύνθεση αυτή των παιδιών, σε ένα παράλληλο σύμπαν και με ελληνικό στίχο θα ξεγελούσε για κομμάτι από τον πρώτο δίσκο των Διάφανων Κρίνων, και αυτό δεν λέει λίγα για το κομμάτι και το ταλέντο των «The Answer?». Το κομμάτι είναι μελαγχολικά ταχύ, με post ενατενίσεις και rolling παιχνιδίσματα στα γυρίσματά του ενώ για τύπους που ζούνε στις αναμνήσεις τους (όπως εγώ) είναι κομμάτι played over ‘n’ over. «It’s All Over» λέγεται το επόμενο και αποτελεί μια semi-grunge/semi-dirty rockιά που δεν αφήνει αδιάφορη γεύση στους ηχητικούς μου κάλυκες. Διαβολεμένα πιατίνια και ηλεκτροκιθαριές που κάνουν το κομμάτι εξαιρετικά catchy, και να που έχεις ένα κομμάτι για setlist της ομάδας.
«No Remorse» στη συνέχεια, είσοδος με εφέ και βουτιά σε έναν post κόσμο που μου δίνει να καταλάβω πως η ομάδα έχει πλούτο συνθέσεων να τριβελίζει το μυαλό τους (well done guys!). Αγαπημένο κομμάτι από τον δίσκο, με blues ενατενίσεις στις bassογραμμές και τις κιθάρες εδώ να είναι απειλητικά μελωδικές. Το κομμάτι αλυχτάει πόνου και έμπνευσης, όμως για να τα λέμε και όλα, η λεπτομέρεια της πιτσαρισμένης φωνής στα ρεφρέν αφαιρεί από το κομμάτι. Είναι ελαφρώς πιο μπροστά από το σύνολο των οργάνων και αν αυτή η λεπτομέρεια ήταν πιο προσεγμένη θα βαπτιζόταν total dark και άριστο 100%. «You Endeless War» λέγεται το επόμενο και η dark βουτιά συνεχίζεται σε μια υπέροχη μπαλάντα που η μελωδικότητά της που δεν σε αφήνει να την αφήσεις. Όμορφη δουλειά και εδώ, ένα ταξιδιάρικο κομμάτι που αξίζει να το έχεις στη συλλογή σου. «I Want You Babe» εν συνεχεία και εδώ έχουμε μια groovy σύνθεση που ακούγεται ευχάριστα (για εμένα θα μπορούσε ίσως και να λείπει από τον δίσκο). «Don’t Tell Me Lies» το επόμενο και –hell yeah– εδώ έχουμε ένα κομμάτι για να κεφαλοχτυπηθείς! Punkοτσαμπουκαλεμένη είσοδος με κύμβαλα που βγάζουν δαγκωμένη γλώσσα (και συνεχίζουν αγριεμένα σε όλο το κομμάτι) και υπέροχα break stop/start riffοπεράσματα ενώ το aggressive λεπτό πριν το τέλος το χρίζει τραγούδι για setlist και για να κονταροχτυπηθούν κεφάλια τρελαμένων ακροατών!
«Falling Down» το επόμενο και η punk ψυχή των παιδιών συνεχίζει και να μας σερβίρει μπαλιές με ορμή και –yeeesss!– πετυχαίνει πόντους μέσα σε μόλις δυο λεπτά. Dirty tune αλλά και vocals (έτσι γιατί γουστάρει και μπορεί!) και κολλάει μαζί και μερικές αγριεμένες εντάσεις (well done gyus!). «Middle Fingers» το επόμενο και εδώ έχουμε μια speedish σύνθεση που (ακούω καλά;) κλείνει το μάτι σε ένα μελλοντικό μεταλλικό σύνολο; Διαθέτει τρεχαλητό νεύρο το κομμάτι και μελωδική guitar line που αφυπνίζει ωτά και αφήνει όμορφες εντυπώσεις. «Homeless» το προτελευταίο κερασάκι του δίσκου και εδώ επιστρέφουμε στον mainstream ήχο που ξεκίνησε ο δίσκος με ένα κομμάτι που αμερικανίζει αρκετά αφήνοντας θετικές εντυπώσεις στα τσαμπουκαλεμένα ρεφρέν του. «Warsteiner Nights» το κομμάτι που κλείνει τον δίσκο και είναι boogie punk σύνθεση που αποκαλύπτει την παιχνιδιάρικη διάθεση των παιδιών και μια υπόσχεση πως τα live τους θα είναι μια όμορφη γιορτή.
Εν κατακλείδι λοιπόν:
Το δισκάκιον ετούτο κοντά στα 40 minutes, διαθέτει κάποια μικρά faults (πάντα κατά την προσωπική μου οπτική φυσικά) αλλά προσφέρει τις ηχητικές του προτάσεις για να περάσεις καλά και αυτό το πετυχαίνει. Δεν ξέρω γιατί, έχω όμως την αίσθηση πως τα κομμάτια του δίσκου μάλλον γράφτηκαν με χρονική απόσταση το ένα από το άλλο. Μπορεί και να κάνω λάθος, όμως γιατί το λέω αυτό; Το σύνολο των κομματιών αν και δένει, δείχνει να χωρίζεται σε ενότητες (αρχή rock/pop, μέση post/dark, φινάλε και κυρίως γεύμα punk). Ετούτο δεν το αναφέρω για κακό, ίσα ίσα που προσφέρει μια πολυμορφία στις συνθέσεις και μια παλέτα ήχων για κάθε γούστο.
Η παραγωγή είναι ok. Τις bassογραμμές συνήθως δεν τις διακρίνεις ηχητικά στα κομμάτια και επίσης θαρρώ πως κρυμμένα είναι κάπου εκεί γύρω και τα keyboards. Τα κυμβαλοπιατίνια ωστόσο είναι ολοζώντανα και το ίδιο και οι τσαμπουκαλεμένες κιθαριές. Οι συνθέσεις δεν υπερβάλλουν και τα lyrics είναι μελετημένα χωρίς επιτηδεύσεις. Η χροιά του δίσκου είναι νοσταλγικό mainstream rock των 90s, light punk, εν ολίγοις pop, χροιές indie, post και grunge. Στο σύνολό του είναι ένας δίσκος που θα σου αρέσει και θα τον ακούσεις over ‘n’ over γιατί δεν κραυγάζει να του δώσεις προσοχή μα να τον απολαύσεις ως έχει. Σίγουρα απευθύνεται σε ένα μεγάλο και ευρύ κοινό ενώ για σένα ηχητικέ μου αναγνώστη που βαστάς σημειώσεις, μέσα στον δίσκο θα συναντήσεις ήχους από Cure, Nick Cave και Small Faces μα και Green Day, Nada Surf και Iggy Pop.
Για περισσότερες απαντήσεις από την ομάδα, τραγούδια και live, στηρίξτε την ομάδα εδώ: https://www.facebook.com/TheAnswer.greekband/
Αυτά for now από εμένα! Εύχομαι να επιστρέψω σύντομα. Ως τότε, να γελάτε δυνατά να σπάνε τα άσχημα, να ρισκάρετε για τα απίθανα και να ζείτε τις στιγμές πριν αυτές τελειώσουν.
Γεώργιος Ελ. Τζιτζικάκης
FB: https://www.facebook.com/georgios.tzitzikakis1
FB page: https://www.facebook.com/tzitzikakis.books/
