Άλλος ένας νέος δίσκος από την μηχανή τραγουδιών που λέγεται Νεκτάριος Θεοδώρου, μαζί με το μουσικό του καραβάνι που ονομάζει Μόνο Γυμνό.

Στο πρώτο άκουσμα του δίσκου, έμεινε το αυτί μου σε αυτά που δεν μου άρεσαν εξαρχής. Βρήκα δηλαδή κάποια τραγούδια που μοιάζουν μουσικά μεταξύ τους. Σκέφτηκα ότι θέλω να δω πειραματισμό και περισσότερη δουλειά ενορχηστρωτικά. Μετά σκέφτομαι ότι ο Νεκτάριος πλέει σε συγκεκριμένα ροκ νερά και ίσως αν έκανε κάτι πολύ διαφορετικό να μην του ταίριαζε. Εξάλλου έχει βρει τον ήχο και το στιλ του, και εφόσον αυτό μου αρέσει, γιατί να ζητήσω κάτι άλλο; Είπαμε, η αντίληψη της μουσικής έχει να κάνει με τα γούστα του καθενός και σε αυτό το κείμενο καταθέτω μια δική μου άποψη που δεν περιμένω κανέναν να την ασπαστεί, απλά σας δίνω μια εικόνα με το πώς αντιλαμβάνομαι αυτό που ακούω.

Στο δεύτερο άκουσμα λοιπόν, άρχισα να ακούω τις πινελιές που κάνουν την διαφορά από το ένα τραγούδι στο άλλο. Ναι μπορεί να υπάρχει ένα συγκεκριμένο μοτίβο, όμως καταφέρνουν τελικά να δώσουν στο κάθε τραγούδι αυτό που χρειάζεται.

Το δυνατό σημείο του Νεκτάριου είναι πάντα η πένα του, η οποία στάζει από αγάπη, αλλά και πόνο, οργή, αγανάκτηση, ντροπή για τον κόσμο που ζούμε εν έτη 2017. Γράφει για θέματα και καταστάσεις που δεν γράφει ο καθένας, και αυτό είναι κάτι που να ξέρετε ότι σίγουρα ενοχλεί. Ποιους; Δεν ξέρω, σκεφτείτε… αυτούς που έχουν φέρει την ανθρωπότητα στην σημερινή κατάσταση.

Ο Νεκτάριος αν είχε μια δυναμική υποστήριξη από μια εταιρεία που θα επένδυε επάνω του, όπως γινόταν στα 90s, τότε σίγουρα θα βλέπαμε όλα αυτά τα παραπάνω που θα ήθελα από τον ίδιο.. δηλαδή ακόμα καλύτερη παραγωγή (όχι ότι δεν υπάρχει, υπάρχει και είναι αξιοπρεπέστατη αν αναλογιστούμε τις εποχές και με τι μέσα φτιάχνεται η μουσική σήμερα) , ακόμα πιο πολλές συμμετοχές φοβερών μουσικών που θα ανέβαζαν ακόμα πιο ψηλά τον πήχη… και το πιο σημαντικό, να βοηθούσαν την μουσική να ταξιδέψει ακόμα περισσότερο και την μπάντα να οργώσει την χώρα με συναυλίες. Παρόλα αυτά, ο Θεοδώρου έχει στο βιογραφικό του ένα μεγάλο ήδη έργο και δισκογραφία που τα έφτιαξε με τα δικά του καρύδια, χωρίς νταβάδες, οπότε δικαιούται να φωνάζει ότι η ψυχή του δεν είναι πουλημένη και πουτάνα κανενός.

Κατεβάστε την δουλειά των Μόνο Γυμνό που σας δίνεται ΔΩΡΕΑΝ, και κάντε μια δωρεάν κοινοποίηση και εσείς για να ταξιδέψει περισσότερο και να μπει στην μύτη αυτών που θέλουν τις φωνές μας νεκρές ή με σκυμμένο το κεφάλι στο δικό τους μπουρδέλο.

Νίκος Γραμμάτος

Τατραγούδια:

1) Η αγάπη είναι τραγούδι
2) Έλα στο πάρτι
3) Η Πομπηια του Λαζ
4) Πρόφυγας
5) Που είσαι όταν βρέχει
6) Ο φύλακας άγγελο
7) Κατα λάθος γυναίκα
8) Τι έχουμε να χωρίσουμε
9) Του χαμένου χρόνου εραστές
10) Κερνάνε ψέμα
11) Το τελευταίο τρένο

https://www.facebook.com/monogymno

https://www.youtube.com/channel/UCaDVmeUvr9vaoVrerXXBVxg

Ο Νίκος Γραμμάτος είναι ο ιδρυτής και αρχισυντάκτης του Rockap.gr, ασχολείται με το ραδιόφωνο από το 1998 και είναι ο τραγουδιστής του συγκροτήματος CAMERES.