Με το «Eleven The Hard Way» μας συστήθηκαν. Με το «Macho Libre» έκαναν ηχηρή την παρουσία τους. Με το «Vigilante» θέριεψαν (δείτε τι λέγαμε τότε εδώ). Με το «Loyal To The Pack» ωριμάζουν. Το νέο προϊόν που εξάγει ο πλανήτης Δίας είναι το επόμενο βήμα ως μια φυσική εξέλιξη πέρα από τα αποδοτικά μεν κουραστικά και επαναλαμβανόμενα κλισέ δε. Ένας δίσκος που στην αγγλική τον χαρακτηρίζουν ως «grower» με λίγα λόγια απαιτεί μια ειλικρινή επένδυση που θα σου δώσει πίσω πολλά και καμιά φορά περισσότερα από όσα νομίζεις. Γι αυτό και θα βρούμε την πλεύση προς πιο κλασσικές δομές με 70ς απόχρωση και rock n roll-ίσια καρδιά. Και το ότι χαρακτηρίζεται από μια εσωτερικότητα (ιδιαίτερα στον στίχο) το κάνει αν όχι άμεσα αγαπητό, σίγουρα όμως πιο οικείο. Θα το παρουσιάσω αναμειγμένα με τις γνωστές πλευρές και τις νέες κατευθύνσεις.
Δεν λείπει η εισαγωγή που σαν λύκος σε ξεσκίζει από το λαιμό με το φερώνυμο του δίσκου, και φυσικά το σήμα κατατεθέν των P.o.Z το groove που σε κουνάει («Little Deceiver» και αλλού). Τα γνωστά ριφφοβουνά των Mastodon-ειων διαδρομών στο «White Shroud» και το όλα για όλα τσαμπουκαλίδικο «Scum Alive». Όπως και δεν λείπει η desert-ίλα που κλείνει το ένα μάτι στους Clutch και το άλλο στον Brant Bjork στο «Indian Red». Έχεις όμως και από την άλλη τις δυναμικές μπαλάντες με το εκτόπισμα τους («Them Nights» & «Retreat»). Τις Thin Lizzy δισολίες («Devil Calls My Name» και «Your Love Makes Me Wanna Hurt My Self» και οι πολλαπλές φωνητικές αρμονίες στο «Sea Bastards» (τι κομματάρα!). Ένα άλμπουμ ελαφρώς πολύπλευρο, με αρχή μέση και φυσικά το «Athens» ένα νοσταλγικό ορχηστρικό για τέλος αφιερωμένο στην σκηνή και την πόλη που γέννησε την μπάντα.
Ο Στέλιος με τον Μπάμπη στις κιθάρες δίνουν όλα τα ηχοχρώματα με τις μελωδίες τους, ενώ ο Σεραφείμ εκδηλώνει πολύπλευρα μια δύναμη (άκου το «Your Love Makes Me Wanna Hurt My Self» και καπάκι το «Scum Alive») σε αγαστή συνακολουθία με τον Γιάννη. Και φυσικά ο Μπάμπης που το επίθετο μετρημένος τον χαρακτηρίζει και δίνει τον τόνο στο δίσκο. Κραυγάζει εκεί που πρέπει να τα δώσει όλα, τραγουδάει εκεί που του λέει το συναίσθημα. Και όλα αυτά με τους πιο εσωτερικούς στίχους.
Ο χρόνος θα δείξει εάν είναι ο καλύτερος δίσκος τους. Προσδίδει όμως μια εξελικτική πορεία προς τα μπροστά και μακριά από τα ασφαλή δεδομένα. Σπρώχνουν καθαρά καλλιτεχνικά τους εαυτούς τους σε μια ηχητική κατεύθυνση όχι τελείως νέα και δίχως να απαρνιόνται τις προηγούμενες προσθέτουν και πιασάρικες μελωδίες και αμεσότερο συναίσθημα.
Το υπέροχο εξώφυλλο είναι του Σπύρου Βερύκιου και ο δίσκος θα κυκλοφορήσει 6 Μαΐου στην Ελλάδα και 13 σε όλο τον υπόλοιπο κόσμο από την ihaveadrum Records. Μετά την τελευταία συναυλία τους το Νοέμβρη του ‘15 σε αθηναϊκό έδαφος για καλό σκοπό (τσέκαρε εδώ) και την ελληνική περιοδεία φέτος σε Ρέθυμνο, Ηράκλειο, Λάρισα, Θεσσαλονίκη, Βόλο, Λαμία, θα εμφανιστούν σε Καλαμάτα στις 28/5, Αθήνα στις 7/5, Πάτρα 13/5 και στην Κύπρο στις 21/5
«We head out to the sea, no matter how high the wave»
Σταύρος Παπαγεωργόπουλος
Λίστα Τραγουδίων:
1.Loyal to the Pack
2.Devil calls my name
3.Them Nights
4.Little Deceiver
5.Your love makes me wanna hurt my self
6.Retreat
7.Sea Bastards
8.White Shroud
9.Scum Alive
10.Indian Red
11.Athens
Οι Planet Of Zeus είναι:
Μπάμπης Παπανικολάου – Φωνητικά & Κιθάρα
Στέλιος Πρόβης – Κιθάρα
Γιάννης Βράζος – Μπάσο
Σεραφείμ Γιαννακόπουλος – Τύμπανα
Χρήσιμοι Σύνδεσμοι:
http://planetofzeus.gr
http://www.facebook.com/planetofzeus
https://www.youtube.com/user/provelegios
http://planetofzeus.bandcamp.com
https://twitter.com/planetofzeus
https://ihaveadrum.bandcamp.com
