Κάπως αμήχανα θα ένιωσε ο Κώστας Λεμονίδης όταν κυκλοφόρησε το 2004 την πρώτη του δισκογραφική δουλειά και έτσι σίγουρα νιώθουν όλοι.
Ένας δίσκος πολύ προσωπικός με καθαρά μουσικά ροκ πατήματα, τραγούδια που σου θυμίζουν κάτι από δεκαετία του ’80 σε συνδυασμό με το αγνό ροκ τον ’90ς. Στα περισσότερα τραγούδια την μουσική και τους στίχους υπογράφει ο ίδιος ο Κώστας.
Μια έκπληξη για μένα ήταν η συμμετοχή στο τραγούδι «Παντοτινά δικός σου» και «Πτήση 02» της Ναταλί Ελευθερίου, μια φωνή που γνώρισα αρχές του 2000 αν θυμάμαι καλά σε ένα από τα ωραιότερα demo που μου είχε έρθει τότε, αυτό των «Δωδέκατη Νύχτα», η Ναταλί ήταν η πρώτη τραγουδίστρια αυτής της μπάντας όπου δεν προχώρησε τελικά, μια φωνή που θα έπρεπε σήμερα να γνώριζε όλη η Ελλάδα. Επί του δίσκου πάλι, τα τραγούδια έχουν ένα ερωτικό άρωμα, μια ευχάριστη γεύση και σίγουρα είναι μια ευχάριστη παρέα.
Ίσως σε πολλά σημεία των τραγουδιών ο στίχος είναι τόσο απλός που να μην ευχαριστήσει τους πιο απαιτητικούς ψαγμένους του είδους, αν και δεν μπορείς να το κατατάξεις σε κάποια κατηγορία, στοιχεία άκουσα έντεχνα, ροκ, τζαζ και το κάθε τραγούδι έχει το δικό του ύφος. Είναι ένας δίσκος που δεν περνάει απαρατήρητος όμως θα ήθελα να δω ακόμα περισσότερα, ικανοποιητικό ξεκίνημα και ελπίζω να υπάρχει και η συνέχεια.
Επίσιμη σελίδα:
Νίκος Γραμμάτος
