Αυτή είναι η δεύτερη δισκογραφική δουλειά του Δημήτρη Βεριώνη με τον τίτλο “Κάτω απ’ το ίδιο φεγγάρι“, μετά το παρθενικό «Το πιο όμορφο παράθυρο της πόλης» που κυκλοφόρησε το 2006.
Ο Δημήτρης συνεχίζει με το ίδιο πάθος το μουσικό του ταξίδι και μας δίνει έναν καταπληκτικό δίσκο από όλες τις απόψεις, μια κατάθεση ψυχής την οποία πρέπει να δώσουμε σημασία.
Δεν ξέρω αν πρέπει να χαρακτηρίσω τον δίσκο «έντεχνο-ροκ» όπως είχα κάνει στην προηγούμενη αναφορά μου, δεν με ενδιαφέρει και δεν έχει ουσία, η ουσία είναι μέσα στο περιεχόμενο και όχι στις ταμπέλες.
Εδώ ο Δημήτρης ανοίγει την καρδιά του και ξεδιπλώνει σκέψεις και συναισθήματα, μιλάει για φαντάσματα, για τα κορίτσια, για την ζωή που δεν πρόφτασε, για ένα μαγεμένο καλοκαίρι στο οποίο δίνει το μικρόφωνο στον Δάκη, ναι στον Δάκη, που όσο αν σας φαίνεται παράξενο ή ξενέρωτο όπως αρχικά σκέφτηκα κι εγώ, άλλο τόσο θα σας εκπλήξει, θα σας χαλαρώσει και θα σας ταξιδέψει. Μιλάει για μυστικά, αναπολεί τις δισκόμπαλες και την γενιά του Μουντομπάσκετ, κοιτάζει τους ουρανούς για διάφορους δικούς του λόγους, έμαθε όλα αυτά που του δίδαξε η αγάπη και ζητάει απεγνωσμένα την τρελή να γυρίσει πίσω, μέσα από ένα τραγούδι διασκευή των Δ. Γεωργίου – Ν. Ματράκα, τραγουδάει για το σπίτι του μέσα από ένα τραγούδι που χωρίζεται σε άλλα 4 αλλά ουσιαστικά είναι ένα, λέει για την μέρα που μυστικά πάντα χάνεται, πάει εκεί που σβήνει το κύμα για να αποχαιρετήσει δυο γαλάζια μάτια και φωνάζει: «θα μου λείψεις».
Χρησιμοποιεί στον δίσκο του αξιόλογους μουσικούς παίζοντας από τύμπανα, κιθάρες, μπάσο, μέχρι φλάουτο, πιάνο, βιολί, ντέφι, βιόλα, τρομπέτα, σαξόφωνο, μαντολίνο, φλογέρα, όμποε, τσέλο … και όλα δένουν τέλεια και πανέμορφα μέσα στα τραγούδια του. Να σημειώσω ότι οι στίχοι η μουσική και η ενορχήστρωση σε όλα τα τραγούδια είναι του ίδιου του Δημήτρη.
Έχουμε στο σύνολο 17 τραγούδια παρακαλώ και πιστεύω θα είναι ο μόνος εν έτη 2013 με τόσο μεγάλο tracklist σε δίσκο, και θα πρέπει να βραβευτεί για αυτό.
Το artwork είναι καταπληκτικότατο!!! Πραγματικά δεν θα μπορούσα να φανταστώ κάτι καλύτερο. Συνεχίζει έτσι την καλή δουλειά που έγινε και στον πρώτο δίσκο.
Ο δίσκος ακούγεται όλος και σε επανάληψη, και ενώ περιέχει τόσα πολλά τραγούδια, πραγματικά δεν καταλαβαίνω πότε έρχεται η στιγμή που πατάω και πάλι το play.
Σίγουρα θα σας συναρπάσει, αναζητήστε τον!
Νίκος Γραμμάτος
Τα τραγούδια:
1 ΤΑ ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΑ
2 ΚΑΤΩ ΑΠ’ ΤΟ ΙΔΙΟ ΦΕΓΓΑΡΙ
3 Η ΖΩΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΡΟΦΤΑΣΑ
4 ΤΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΠΟΥ ΒΙΑΖΟΝΤΑΙ ΝΑ ΜΕΓΑΛΩΣΟΥΝ
5 ΣΒΗΝΕΙ ΤΟ ΚΥΜΑ
6 ΤΟ ΜΑΓΕΜΕΝΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ – Τραγουδάει ο Δάκης
7 ΜΥΣΤΙΚΑ
8 ΑΝ ΣΕ ΕΙΧΑ ΚΟΝΤΑ ΜΟΥ
9 ΔΙΣΚΟΜΠΑΛΑ
10 ΜΕΝΟΥΝ ΟΙ ΟΥΡΑΝΟΙ ΚΛΕΙΣΤΟΙ
11 ΕΜΑΘΑ
12 ΓΥΡΝΑ ΠΙΣΩ ΤΡΕΛΛΗ
13 ΤΟ ΣΠΙΤΙ, α) Η ΠΑΙΔΙΚΗ ΜΟΥ ΓΕΙΤΟΝΙΑ, β) ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΠΙΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ, γ) ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΑΣ, δ) Ο ΔΡΟΜΟΣ ΞΕΜΑΚΡΑΙΝΕΙ
14 ΘΑ ΜΟΥ ΛΕΙΨΕΙΣ
Βρείτε τον στο facebook: https://www.facebook.com/verionismusic
