Συνέντευξη στον Γιώργο από το Undergroundskini blog για το Rockap.

Να ξεκινήσουμε με το ιστορικό της μπάντας, πότε και πώς σχηματίστηκαν οι Phase;

Οι Phase ξεκίνησαν το καλοκαίρι του 2008 βασισμένοι σε δύο προγενέστερες προσπάθειες δημιουργίας του σχήματος, και σε πολλές ιδέες που έμεναν καταχωνιασμένες στο συρτάρι… Όταν οι συνθήκες επέτρεψαν την ενσάρκωση της ιδέας, που προϋπήρχε για κάποια χρόνια, σε σταθερή σχετικά σύνθεση που μπορούσε να ηχογραφεί και να δίνει συναυλίες, άρχισε να παίρνει μορφή αυτό που είμαστε σήμερα και αυτό που ακόμη γινόμαστε.

Ποιος ήταν ο βασικός λόγος για τη δημιουργία του σχήματος;

Για να περνάμε όμορφα στις πρόβες, να έχουμε ένα λόγο παραπάνω να συναναστραφούμε μεταξύ μας δημιουργικά, πέρα από μπαρ και καφέ… να στήσουμε μουσικές… Πλέον το κάνουμε απλά γιατί το θεωρούμε αναγκαιότητα.

Ποια γκρουπ σας έχουν επηρεάσει;

Οτιδήποτε έχουμε ακούσει στη ζωή μας και δεν είναι και λίγα… όλοι εντοπίζουν διαφορετικές επιρροές και συχνά μάλιστα, μας λένε για ομοιότητες με γκρουπ με την μουσική των οποίων δεν είχαμε ιδιαίτερη τριβή στη ζωή μας… Είτε που έχουμε κοινές επιρροές μ’αυτές τις μπάντες, ή που το υποσυνείδητο μας έχει διαφορετικό γούστο από εμάς, ή που όποιος μας ακούει απλά προβάλλει πάνω μας τα δικά του αγαπημένα οικεία ακούσματα και μας μετράει ή καλύτερα, λίγο-πολύ όλα αυτά μαζί…

Ετοιμάζετε νέο δίσκο (The Wait). Πού θα κινείται στιχουργικά; Ποια είναι τα κύρια θέματα με τα οποία καταπιάνεστε σε αυτή την κυκλοφορία;

Είμαστε καλλιτέχνες και δη ροκ… Είμαστε δηλαδή εδώ για να εκθέτουμε την αλήθεια και να κάνουμε επανάσταση. Το θέμα με το οποίο καταπιανόμαστε γενικά είναι η ανθρώπινη κατάσταση. Αν για παράδειγμα το σεξ ήταν taboo στην καταπιεσμένη, πουριτανική Αμερική και την ξαδέρφη της την Αγγλία, και το ροκ με το πάντα προκλητικό ύφος και ανδρόγυνο πολλές φορές look του ήταν μια μορφή επανάστασης έναντι σ’αυτό η αφορμή για να θιγούν κάποια πράγματα, η αποξένωση, η παντελής έλλειψη νοημοσύνης, ανθρωπιάς γενικώς, αξιών, η κοινωνική δυσλειτουργία, η πνευματική απόγνωση και τόσα άλλα που μαστίζουν την κοινωνία μας είναι ότι νιώθουμε πως πρέπει να φέρει η τέχνη στο προσκήνιο και αυτό είμαστε εδώ να κάνουμε… Δεν είμαστε εδώ ούτε για να το παίξουμε κουλ μπας και ξεχαστεί το ότι υπήρξαμε αμήχανοι έφηβοι ούτε να το παίζουμε γκομενιάρηδες ή υπερσεξουαλικά σύμβολα ή ακόμη να ντυνόμαστε εκκεντρικά σαν τραβεστί για να το παίξουμε “μπροστά” τραβώντας παράλληλα την προσοχή… Το ροκ είναι αδιαμφισβήτητα συνυφασμένο με την εφηβική επαναστατικότητα… Βεβαία όπως ξέρουμε μέχρι στιγμής έχει πάει οικτρά λάθος… Το άγριο νιάτο καταλήγει να κάνει χειρότερα από αυτά που ορθώς κατέκρινε αρχικά… Εγκλήματα τύπου “είμαι περήφανος, απολίτιστος, μαλάκας, παρτάκιας κ.ο.κ. που φωνάζει κατεχόμενος στις συζητήσεις πόσο πολύ μόνο αυτός ξέρει πώς να βελτιωθεί η κοινωνία μας ή πως λύνεται το μεσανατολικό” ενώ δεν τον νοιάζει πού να μπει ο κάδος στην γειτονιά, να φροντίσει κάποιο οικογενειακό πρόβλημα ή το πότε να ανάβουν τα καλοριφέρ στην πολυκατοικία για να βολευτούν όλοι. Όμως και τα σύμβολα έχουν θέματα, όταν ή πρώτη σειρά στους Rolling Stones κοστίζει 1000 λίρες ή έχουν πάρε-δώσε με προέδρους φονιάδες… Από την άλλη και η εφηβεία χρίζει βελτίωσης μιας και είναι καινούρια εφεύρεση…

Πώς θα περιγράφατε αυτόν το δίσκο σ’ένα νέο ακροατή των Phase;

Βαθύ, ενδιαφέροντα, πολυδιάστατο…

Ποια θα είναι τα επόμενα βήματα σας μετά την κυκλοφορία του δίσκου;

Κάποιες συναυλίες και η ετοιμασία του επόμενου φυσικά, τον οποίο ήδη έχουμε ξεκινήσει αλλά η διαδικασία απόσταξης των ιδεών θα διαρκέσει αρκετά, αισίως όχι όσο την προηγούμενη φορά…

Η Λάρισα κατά τη γνώμη μας έχει μία αξιοζήλευτη σκηνή, θα θέλαμε να μας πείτε λίγα λόγια για τη σκηνή της πόλης.

Πάντα υπήρχαν αξιόλογες προσπάθειες αλλά δυστυχώς ή ευτυχώς δε θεωρούμε πως ανήκουμε σε κάποια σκηνή όπως και να έχει… Τελευταία είναι πολύ της μόδας ο συνδικαλισμός και η ψηφοθηρία στη μουσική… Μιλάμε για τρομερή επανάσταση… Στην γενέτειρά μας, υπάρχουν άνθρωποι που έχουν στηρίξει και στηρίζουν το κομμάτι μας όπως και άλλες αξιόλογες προσπάθειες εκεί. Όπως τα παιδιά από το Stage που αναγνώρισαν από την πρώτη στιγμή και αγκάλιασαν το εγχείρημα μας, η No Budget, ο Φίλιππος της Alive Art και από εκεί και έπειτα υπάρχουν και άλλοι φορείς εδώ κι εκεί που καταβάλουν το δικό τους αγώνα για να εκπολιτίσουν το σύνολο. Δυστυχώς λείπει ένα καλό ραδιόφωνο και ένα έντυπο με σωστούς συντελεστές για να δημιουργήσουν συνείδηση…

Υπάρχει κάτι άλλο που θα θέλατε να μας πείτε;

Μπορείτε να παρακολουθείτε την πορεία μας μέσω των ιστιοτόπων μας όπου και ανακοινώνεται τακτικά οποιαδήποτε μας δραστηριότητα και πρόσφατα αναπτύχθηκε στον κυβερνοχώρο και σελίδα με αρχείο που αφορά το σχήμα και απαντάται στο phaseship.com.

Ευχαριστούμε και καλή συνέχεια.