Οι Norma είναι μια μπάντα άξια αναφοράς και αντιπροσωπευτικής της ελληνόφωνης ροκ σκηνής του σήμερα. Τους παρακολουθούμε από τα πρώτα τους βήματα και χαιρόμαστε για την εξέλιξη και την πορεία τους. Πρόσφατα κυκλοφόρησαν την 3η τους δισκογραφική δουλειά και αυτό το γεγονός στάθηκε αφορμή για να μιλήσουμε με τον Θοδωρή Τσιρώνη.
Συνέντευξη στον Νίκο Γραμμάτο
– Τρεις δισκογραφικές δουλειές, singles, video clips, lives, αλλαγές στην σύνθεση, απώλεια, αλλά αντέχετε ακόμα. Πως ήταν το ταξίδι μέχρι σήμερα, ποιες στιγμές σας σημάδεψαν και τι είναι αυτό που σας κάνει να μην το βάζετε κάτω;
9,5 χρόνια μετά, όντως συνέβησαν πολλά… Δύσκολο το ταξίδι, σίγουρα, αλλά γι’ αυτό το ίδιο το ταξίδι υπάρχουμε ακόμα. Άλλωστε η μπάντα και τα τραγούδια μας αποτυπώνουν τις ζωές μας, τις στιγμές που ζούμε, τις αγωνίες, τις αντιδράσεις μας, τα όνειρά μας.. Η μπάντα εξελίσσεται μέσα από εμάς, οπότε, μπορεί με δυσκολίες, μπορεί με κάποιες παύσεις, με λιγότερα η περισσότερα μέλη, η μπάντα είναι εδώ και συνεχίζει χωρίς να τα παρατάει.. Σίγουρα ο χαμός του Γιώργου (σ.σ. Κούτρα, φωνή) και η μετανάστευση του Αλέκου (σ.σ. Φυραρίδη, τύμπανα) στο μακρινό Τορόντο μας στοίχησαν πολύ, αλλά είμαστε εδώ και συνεχίζουμε και γι’ αυτούς, πιο δυνατοί και πιο αποφασισμένοι.. Άλλωστε ο καινούριος μας δίσκος γεννήθηκε μέσα από αυτές τις στιγμές και τις δυσκολίες και αυτές ξορκίζει.
– Πόσο δύσκολο είναι για μια μπάντα από την επαρχία να καταφέρνει να επιβιώσει στον χρόνο; Οι καιροί και η κρίση δεν είναι υπέρ για μια μπάντα που παίζει ελληνόφωνο ροκ. Πως βλέπετε την όλη κατάσταση;
Εδώ στην επαρχία (σ.σ. Γιάννενα) οι ρυθμοί είναι σχετικά πιο αργοί, η επικοινωνία πιο εύκολη και άμεση και ενδεχομένως οι σχέσεις των ανθρώπων πιο ουσιαστικές. Έτσι λοιπόν οι πιο πολλές μπάντες είναι και παρέες ταυτόχρονα, παιδιά που πολλές φορές μεγαλώνουν μαζί. Και όταν η ζωή τα φέρνει έτσι ώστε να χωρίζουν οι δρόμοι τους, υπάρχουν πολλά παιδιά που ασχολούνται με τη μουσική, φίλοι ή γνωστοί και αυτοί μεταξύ τους, τις περισσότερες φορές, που θα αντικαταστήσουν τα μέλη που αποχωρούν και έτσι όσες μπάντες θέλουν και προσπαθούν να επιβιώσουν, μπορούν να το καταφέρουν, με τις αντίστοιχες δυσκολίες του όλου εγχειρήματος φυσικά..
Όσο για μια ελληνόφωνη ροκ μπάντα στους τωρινούς καιρούς της κρίσης, ναι, τα πράγματα είναι κάπως περίεργα.. Όμως αυτό δεν έχει να κάνει με την ποιότητα της μπάντας ή τη θεματολογία και την αισθητική της. Έχω καταλήξει, εκφράζοντας την προσωπική μου γνώμη, ότι είναι σε πολύ μεγάλο βαθμό θέμα «επιλογής» και αισθητικής του κοινού και τοποθέτησης «ταμπελών» ακόμη και στους κόλπους της ροκ μουσικής. Δυστυχώς, μετά την εν πολλοίς, και ίσως, κατασκευασμένη «χρυσή» εποχή του ελληνόφωνου ροκ, το συγκεκριμένο είδος υποδηλώνει πια και είναι ταυτισμένο στη συνείδηση του κοινού με το δήθεν παλιό και αναχρονιστικό ήχο και στίχο, ενώ έχουν αναβιώσει άλλα είδη που θεωρούνται σύγχρονα και επίκαιρα, με παρόμοιο ήχο και συναφή θεματολογία. Έτσι η «ταμπέλα» του ελληνόφωνου ροκ δεν «πουλάει», παρότι μπορείς πραγματικά να ακούσεις πολύ σύγχρονο και εξελιγμένο ήχο, καθώς και απόλυτα επίκαιρο και αξιολογότατο στίχο από μπάντες του είδος αυτού. Η προβολή και η αποδοχή δυστυχώς δεν είναι η ανάλογη. Τι να κάνουμε όμως.. Είμαστε καταδικασμένοι να αποδεικνύουμε πολλές φορές το αυτονόητο, μέχρι να φτάσει στα αυτιά του κοινού η μουσική και η δουλειά μας και ακολούθως να κρίνει αν του αρέσει η όχι.. Τέλος το ελληνόφωνο ροκ ήταν και είναι πάντοτε συνυφασμένο με τις πολιτικές, κοινωνικές και διαπροσωπικές ανησυχίες των ανθρώπων και κυρίως των νέων, οπότε δε θα μπορούσε ποτέ να πάψει να είναι επίκαιρο και διαχρονικό.. Αρκεί να θες να το γνωρίσεις..
– Στην νέα σας δουλειά σας βλέπουμε να συνεργάζεστε με παλιά μέλη της μπάντας και όχι μόνο. Αυτό το παρατηρούμε και από άλλους μουσικούς, ενώ στο παρελθόν δεν ήταν και τόσο έντονο. Είναι τελικά το κλειδί στην συνεργασία και την στήριξη του ενός μουσικού με τον άλλο; Η συνεργασία με τον Θάνο Ανεστόπουλο πως προέκυψε;
Οι ηχογραφήσεις του καινούριου μας δίσκου «O TEMPORA, O MORES» διήρκησαν περίπου ενάμιση χρόνο μέσα στον οποίο συνέβησαν όλα.. Αποχωρήσεις, απώλειες, απογοητεύσεις.. Στην αρχή δε σχεδιάζαμε μια ολοκληρωμένη κυκλοφορία. Όμως μέσα από όλα αυτά γεννήθηκαν καινούρια κομμάτια και μια συνεχής ανάγκη έκφρασης, εξωτερίκευσης συναισθημάτων και εξιλέωσης της μπάντας και των ίδιων μας των εαυτών.. Έτσι πήρε σάρκα και οστά ο δίσκος.. Και η μόνη λύση για την ολοκλήρωσή του ήταν η βοήθεια των μουσικών της πόλης, καλών μας φίλων, που έδωσαν ένα ξεχωριστό ηχόχρωμα σε κάθε τραγούδι που συμμετείχαν.. Έτσι οι ηχογραφήσεις των μελών που αποχώρησαν εμπλουτίστηκαν με αυτές των «επίτιμων καλεσμένων» μας και τον περασμένο Απρίλιο κυκλοφορήσαμε μια δουλειά για την οποία είμαστε πολύ περήφανοι. Όσο για το Θάνο, τι να πούμε? Ένα τηλέφωνο, μια συνεσταλμένη και αυθόρμητη απόπειρα προσέγγισης ενός ειδώλου των νεανικών μας χρόνων, μας έδωσε την ευκαιρία να γνωρίσουμε έναν μεγάλο άνθρωπο και καλλιτέχνη, έναν καλό μας φίλο, που απλόχερα και χωρίς κανένα αντάλλαγμα, αποδέχθηκε με χαρά και επαγγελματισμό την πρόσκλησή μας και μας χάρισε μια πολύ τιμητική συμμετοχή στον καινούριο μας δίσκο, μια φανταστική συνεργασία και μια αληθινά υπέροχη εμπειρία ζωής.. Άλλωστε, το κομμάτι «Αρνηθείς», που είναι βασισμένο στο ποίημα «Che fece…il gran rifiuto» του Κ.Π Καβάφη, δε θα μπορούσε να ερμηνευθεί καλύτερα από οποιονδήποτε άλλο παρά το Θάνο, οπότε αυτή μας η πρωτοβουλία μάς βγήκε σε καλό τελικά και επίσης σε ένα εξαιρετικό αποτέλεσμα! Τον βρήκαμε και στην Τεχνόπολη αλλά και από δω του ευχόμαστε καλή και πολλή δύναμη.
– Γιατί οι νέες μπάντες σήμερα δεν έχουν βρει την ανταπόκριση που κέρδισαν οι μπάντες στα 90s; Βλέπουμε ότι σε μεγάλες συναυλίες και επανενώσεις, όπως πρόσφατα με τα Διάφανα Κρίνα, ο κόσμος είναι πολύς και ακολουθεί. Τι φταίει και από το 2000 και μετά δεν υπάρχει τόση μαζικότητα;
Είπα και πιο πριν ότι κατά τη γνώμη μου είναι ζήτημα «ταμπέλας» που κουβαλάνε οι ροκ μπάντες με ελληνικό στίχο.. Στα reunion ή ακόμα και στα τακτικά lives παλιών ελληνόφωνων ροκ συγκροτημάτων ή μελών τους (βλ. Μωρά στη Φωτιά, Αγγελάκας, Παυλίδης κ.α.) επειδή είναι συνδεδεμένοι με εκείνη τη «χρυσή» εποχή, πολύς κόσμος ακολουθεί και πηγαίνει.. Τα ακούσματα τους όμως, όπως και η αποδοχή τους, σταματάει εκεί. Δεν υπάρχει πια ελληνόφωνο ροκ γι’ αυτούς και ό, τι καινούριο βγαίνει δεν μπορεί παρά να αντιγράφει και να θυμίζει τους παλιούς.. Δεν είναι όμως λογική αυτή, γιατί δε δίνουν καν την ευκαιρία στις νέες μπάντες να δείξουν τι έχουν να πουν και να κριθούν μετά γι’ αυτό που παρουσιάζουν.. Σε αυτό δυστυχώς «συμβάλλουν» και τα ραδιόφωνα και εν γένει τα ΜΜΕ που δεν προβάλλουν τίποτα «μη εμπορικό» παλιό και κυρίως νέο. Ευτυχώς τουλάχιστον σε άλλα είδη της ροκ τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα βρήκαν ανταπόκριση νέες και πραγματικά εξαιρετικές μπάντες που γεμίζουν μαγαζιά και μεγάλους συναυλιακούς χώρους, με πρώτους και καλυτέρους, τα φιλαράκια μας, τους V.I.C., τους 1000Mods, τους Planet of Zeus κλπ.. Όλο αυτό το κύμα πρέπει να μεγαλώσει και να παρασύρει όλα τα αξιόλογα groups σε όλο το φάσμα και τα είδη της ροκ και όχι μόνο, ώστε να αναδειχθεί συνολικά η μουσική σκηνή της Ελλάδας.
– Πόσο δύσκολο είναι σήμερα μια μπάντα να περιοδεύσει ανά την Ελλάδα σε πλήρη σύνθεση. Βλέπουμε τους Norma συνήθως σε πιο ακουστικά live.
Αυτό είναι αλήθεια. Τα πράγματα έχουν δυσκολέψει αρκετά τα τελευταία χρόνια σε σχέση με τα προηγούμενα. Από τη μία τα συγκροτήματα μεγαλώνουν, βελτιώνονται και εξελίσσονται τεχνικά και ηχητικά και από την άλλη οι χώροι και οι σκηνές που τα φιλοξενούν όλο και μειώνουν το budget, την ποιότητα και την ποσότητα του εξοπλισμού που παρέχουν καθώς και τη νομική τους κάλυψη και επάρκεια (άδειες, προδιαγραφές κλπ.). Υπάρχουν, βέβαια, και οι εξαιρέσεις αλλά οι συγκεκριμένοι χώροι απευθύνονται σε μεγάλα gigs και πολύ «δυνατές» και «σίγουρες» από πλευράς κόσμου μπάντες και καλλιτέχνες. Στην πλειονότητα όμως συμβαίνει όπως στην πρώτη περίπτωση που ανέφερα. Έτσι λοιπόν και για τους NORMA, το ακουστικό project, ενώ ξεκίνησε κάπως πειραματικά, καλύπτει πλέον ένα μεγάλο μέρος των περιοδειών μας. Και αυτό γιατί είναι πιο ευέλικτο και «προσιτό» και σε διαφορετικού είδους μαγαζιά, όπως μικρές σκηνές, μπαρ, με χαμηλότερες ηχητικές απαιτήσεις και κυρίως με τις αντίστοιχες άδειες μουσικής. Σε άλλη περίπτωση, για να καλυφθούν οι ηχητικές απαιτήσεις ενός ηλεκτρικού set, ειδικά τα τελευταία χρόνια για τους NORMA, που ο ήχος τους έχει δυναμώσει και εξελιχθεί αρκετά, απαιτείται και μεταφορά εξοπλισμού από την ίδια μπάντα, που συνεπάγεται επιπλέον κόστος, και έναν καλά οργανωμένο από όλες τις απόψεις συναυλιακό χώρο που θα μπορεί να φιλοξενήσει με επάρκεια ένα δυνατό ηλεκτρικό live. Έτσι λοιπόν και για μας, άλλα πιστεύω και για την πλειονότητα των συγκροτημάτων, τα ηλεκτρικά live είναι λίγα και επιλεγμένα μέσα στη χειμερινή σαιζόν και περισσότερα το καλοκαίρι σε εξωτερικές συναυλίες και φεστιβάλ.
– Σε τι κατάσταση βρίσκεται η τοπική σκηνή των Ιωαννίνων;
Μετά από αρκετά χρόνια στη σκηνή, καταλήγουμε ότι έχουμε την τύχη να ζούμε σε μια από τις δημιουργικότερες πόλεις της Ελλάδας και σίγουρα όχι μόνο… Και στα προηγούμενα χρόνια αλλά και στα χρόνια που δραστηριοποιούμαστε και εμείς μουσικά, η σκηνή της πόλης έχει να επιδείξει πολλές και εξαιρετικές μπάντες και μουσικούς σε όλα, μα όλα τα είδη της ροκ και της μέταλ μουσικής. Μια σύντομη διαδικτυακή έρευνα επιβεβαιώνει τα γεγονότα, γιατί ο κατάλογος των ονομάτων είναι πολύ μεγάλος και η παράθεσή του ίσως κουραστική. Μπάντες και μουσικοί με αμέτρητα live, με δισκογραφία, με πανελλήνιου βεληνεκούς αλλά και διεθνή καριέρα, με πολύ σημαντικές συνεργασίες και συμμετοχές… Έτσι είναι η σκηνή και αυτή τη στιγμή που μιλάμε… Βέβαια, η αποδοχή και η προώθηση από την ίδια την πόλη, τους ανθρώπους και τους ιθύνοντές της; Ως επί το πλείστον, αυτό είναι μια άλλη ιστορία…
– Ποια είναι τα επόμενα σχέδια και όνειρα των Norma;
Θέλω να πιστεύω πως τα δύσκολα πέρασαν και τα καλύτερα είναι μπροστά μας… Έχουμε μια καινούρια δουλειά, έναν καινούριο δίσκο και τα τραγούδια που μας ακολουθούν από παλιά, που μας θυμίζουν και μας δίνουν δύναμη. Όλα αυτά θα βγούμε στο δρόμο να παρουσιάσουμε, ακουστικοί ή ηλεκτρικοί, σε κάθε μέρος που θα μας οδηγήσει και όπου μας βγει.. Είναι επίσης μια πολύ ευχάριστη συγκυρία για μας η επιστροφή του Στέφανου (σ.σ. Χρηστίδη, κιθάρες), και πλέον ο ήχος της μπάντας μεγαλώνει, εμπλουτίζεται και εξελίσσεται και τα τραγούδια στο live παίρνουν μια πολύ πιο στιβαρή, δυνατή και μελωδική μορφή. Ήδη η βάση της μπάντας διευρύνεται προς τη Θεσσαλονίκη, με τις προγραμματισμένες μηνιαίες μας ακουστικές εμφανίσεις στο Καφωδείο Ελληνικό, τα ηλεκτρικά live αρχίζουν με τη συναυλία παρουσίασης του καινούριου μας δίσκου στις 5 Νοεμβρίου στο Eightball και έπεται συνέχεια ελπίζουμε σε όλη την Ελλάδα. Τέλος, το ερχόμενο καλοκαίρι συμπληρώνουμε τα 10 μας χρόνια και μέχρι τότε κάτι θα σκεφτούμε για να το γιορτάσουμε..
– Ο επίλογος δικός σας, με ένα μήνυμα προς τους αναγνώστες του Rockap καθώς επίσης και στους ακροατές σας.
Καταρχήν ευχαριστούμε για τη τιμή που μας κάνεις και τη στήριξή σου όλα αυτά τα χρόνια.. Το Rockap αποτελεί ίσως την πιο σημαντική προσπάθεια προβολής και ανάδειξης της ελληνικής σκηνής και αξίζει τη στήριξη και την αποδοχή όλων, μουσικών και ακροατών! Για τους NORMA, ευχόμαστε να έχουμε υγεία και αντοχή και να συνεχίζουμε για πολλά χρόνια ακόμη πάνω στη σκηνή, για να γουστάρουμε εμείς και μαζί μας όποιος ακολουθεί και θέλει! Όσο για τους ακροατές μας, τους καλούμε να ακούσουν και να στηρίξουν την καινούρια μας δουλειά και να έρθουν σε κάποιο από τα live μας να γνωρίσουν την ανανεωμένη μορφή της μπάντας, το νέο μας ήχο και να περάσουμε τέλεια! Και πάντα το νου και τα αυτιά ανοιχτά σε ό,τι καινούριο, αξιόλογο και ωραίο!
Χρήσιμοι σύνδεσμοι:
normatheband.gr
normatheband.bandcamp.com
soundcloud.com/norma-the-band
facebook/NormaTheBand
facebook/Norma Ioannina
youtube.com/NormaTheBand
noisyland.gr
Επικοινωνία:
normathebandgr@gmail.com
