Με αφορμή την νέα μπάντα της Sunny ( Second Skin ) και την συμμετοχή της στα προκριματικά τραγούδια – υποψήφια για την Eurovision, η Sunny απαντάει στα ερωτήματα του Νίκου Γραμμάτου. Η εν λόγο συνέντευξη δημοσιεύθηκε στο 13ο τεύχος του free press
Urban Style Mag ( www.urbanstylemag.gr )
Το πέρασμά σου από το ραδιόφωνο και η ενασχόλησή σου σαν DJ ήταν το μικρόβιο το οποίο εξαπλώθηκε επάνω σου και σε έκανε να ασχοληθείς περισσότερο με την μουσική;
Θα έλεγα ότι το ένα ακολούθησε το άλλο σαν μια φυσική κατάληξη, το μικρόβιο για τη μουσική ήταν μέσα μου εξαρχής, όπως το θέτεις πες ότι γεννήθηκα μολυσμένη ΧΑ ΧΑ ! από πάρα πολύ μικρή ηλικία άρχισα
να ασχολούμαι με τη μουσική αν και προσπάθησα να το αποφύγω αλλά ήταν πάνω απ’ τις δυνάμεις μου.
Ξεκίνησες γράφοντας στίχους τα οποία στην συνέχεια έδωσες (Λ.Παπαδόπουλο, Μητσιά, Δάντη, Πέτα κ.α. ), γίνανε τραγούδια που γνωρίσανε μεγάλη επιτυχία. Τι ένιωσες όταν τα παραχώρησες και τι όταν τα είδες να γνωρίζουν μεγάλη απήχηση; Δεν σκέφτηκες ότι θα ήθελες να τα έλεγες εν τέλει εσύ;
Ανέκαθεν πίστευα ότι όλα τα πράγματα στη ζωή είναι καρμικά, όλα γίνονται για κάποιο συγκεκριμένο λόγο έτσι κι αυτά τα τραγούδια έγιναν αυτά που έγιναν με αυτούς που τα είπαν. Το αν ένιωσα κάτι
παραχωρώνταςτα όχι δεν θα το έλεγα, όπως έχω ξαναπεί από τη στιγμή που φεύγει από τον καλλιτέχνη ένα τραγούδι γίνεται αυτόνομο και κάνουν την δική τους διαδρομή. Συνήθως δεν μπαίνω ποτέ στη
διαδικασία να αναθεωρήσω και να πω πώς θα ήταν κάτι αν είχα κάνει κάτι άλλο…
Ποια κενά γεμίζει μέσα σου η μουσική και πόσο μακριά σε πάει;
Η μουσική δεν γεμίζει κενά, είναι κάτι ολοκληρωτικό. Όσο για το δεύτερο σκέλος της ερώτησής σου θα συμφωνήσω μαζί σου, η μουσική με πάει πολύ μακριά… και όπως καταλαβαίνεις σπάνια επιστρέφω 🙂
Ήσουν πάντα χαμηλών τόνων. Τελευταία σε βλέπουμε στην επιφάνεια να διεκδικείς την συμμετοχή στην Eurovision, γιατί ; Τι σε έκανε να πάρεις αυτή την απόφαση;
Το ότι αποφάσισα να πάω στη eurovision δεν σημαίνει ότι θα αλλάξω στάση ζωής απέναντι στον εαυτό μου, στον κόσμο και σ’ αυτό που κάνω, θα είμαι και θα παραμείνω αυτή που ήμουν πάντα η Sunny που
ξέρετε. Είναι μέρος της δουλειάς μου και οι συγκυρίες το έφεραν έτσι, δεν ήταν αυτοσκοπός η συμμετοχή για να αποδείξω κάτι αλλά σαν μια ευκαιρία να ακούσουν και κάποιοι άλλοι τη μουσική μου.
Πιστεύεις στην ελληνική ηλεκτρική σκηνή; Πως αντίκρισες την όλη κατάσταση στο ξεκίνημά σου και πως την βλέπεις τώρα;
Ναι πιστεύω πάρα πολύ στην ελληνική ηλεκτρική σκηνή αγγλόφωνη και μη, ειδικά τα τελευταία χρόνια έχουν βγει ουκ ολίγα αξιόλογα σχήματα με σημαντικό έργο παρά τις όσες δυσκολίες όσον αφορά
προβολής, φυσικά η συνθήκες και οι υποδομές έχουν βελτιωθεί σε μεγάλο βαθμό όχι όπως κάποτε με εμάς που κάναμε πρόβες σε υποτυπώδη studio και μεγάλες αντιξοότητες. Βασικά όσοι κάναμε rock ήμασταν
κάτι σαν ghetto… σχεδόν γνωριζόμασταν μεταξύ μας, συχνάζαμε στα 3-4 συγκεκριμένα στέκια και ήμασταν μη αποδεχτοί, κοινώς τρώγαμε πόρτα στα mainstream μαγαζιά, λόγω διαφορετικότητας της εμφάνισης. Μην βλέπεις τώρα που είναι της μόδας και όλοι κρατάνε σαν διακοσμητικό αξεσουάρ από μια κιθάρα.
Ποιος σκότωσε την δισκογραφία, τα δισκάδικα, την μουσική;
Η αδηφαγία και η απληστία των μεγάλων πολυεθνικών δισκογραφικών για περισσότερο κέρδος αδιαφορώντας για την ποιότητα και την ουσία και περιορίζονται στην αναλωσιμότητα με υποτυπώδεις καλλιτέχνες από reality και antitalent shows, πόσο καιρό έχει να βγει κάτι πραγματικά δυνατό που να σε συγκλονίσει όπως στα 80’s και 90’s; τώρα πια δεν υπάρχει τίποτα γνήσιο παρά μια συνεχής στασιμότητα
αντιγράφοντας ο ένας τον άλλο. Δεν είναι τυχαίο πως στη Βρετανία τα Χριστούγεννα νούμερο 1 βρέθηκαν οι Rage Against The Machine με ένα παλιό τους κομμάτι του ’95… τόση δίψα έχει πια ο κόσμος για αληθινή μουσική.
Ποιος σκότωσε την Barbie; Πιστεύεις πως τα παιδιά από εδώ και πέρα δεν θα παίζουν με τέτοια αθώα παιχνίδια;
Την Barbie τη σκότωσε το τέλος της αθωότητας, τα ανούσια “πρέπει” και οι στερεμένες από αγάπη καρδιές.
Τα μουσικά σου σχέδια και όνειρα για την νέα δεκαετία ποια είναι; Με τους Second Skin θα δούμε κάποια ολοκληρωμένη δουλειά;
Αυτή τη στιγμή παίρνει σάρκα και οστά ένα μακροχρόνιο όνειρό μου που βρίσκεται στην δημιουργία των Second Skin που δεν είναι κάτι εφήμερο όπως πολλοί πιστεύουν λόγο eurovision αλλά θα έχει συνέχεια.
Όταν μας έγινε η πρόταση ήδη είχαμε προχωρήσει στην παραγωγή των κομματιών μας που θα κυκλοφορήσουν από την EMI.
Τι άλλο εκτός της μουσικής αρέσει στην Sunny;
Να απολαμβάνω απλά πράγματα όπως τη μοναξιά μου, να γνωρίζω καινούργιους ανθρώπους και να περνάω όμορφα με τους φίλους μου.
Πως βλέπεις τον κόσμο εν έτη 2010; Πιστεύεις ότι η ανθρωπότητα έχει φτάσει σε οριακό σημείο να τα καταστρέψει όλα ή θα μας εκδικηθεί η ίδια η φύση σύντομα; Θα ήθελες να ζούσες σε κάποια άλλη
εποχή;
Πιστεύω ότι βρισκόμαστε πια προ πυλών μιας συμπαντικής νέας τάξης πραγμάτων και αλλαγών που θα κάνει όλους τους ανθρώπους να συνειδητοποιήσουν καταστάσεις και να εμβαθύνουν στο μέσα τους που
έχουν παραμελήσει και έχουν αποξενωθεί από την πραγματικότητα και το ένστικτό τους. Αν θα ήθελα να ζω σε κάποια άλλη εποχή, δεν ξέρω… ίσως στην δεκαετία του ’60, θα ήθελα να είχα ζήσει τον Μάη του ’68.
Πως θα ήθελες να σε θυμάται ο κόσμος μετά από 20, 30, 40 χρόνια;
Σαν το κορίτσι που έγραφε τραγούδια, αντισυμβατική και ονειροπόλα. Όπως ακριβώς με γνώρισε δηλαδή, τίποτα λιγότερο τίποτα περισσότερο…