Είναι ευχάριστο να βλέπεις συγκροτήματα – ανθρώπους με όνειρα και όρεξη για δημιουργία που τους δίνει δύναμη να συνεχίσουν είτε αυτόνομα είτε προσπαθώντας να βρούνε μια δισκογραφική στα μέτρα τους για να προχωρήσουν. Είναι εξίσου ευχάριστο και ωραίο τουλάχιστον αισθητικά να λαμβάνεις ένα demo από μια νέα μπάντα και το μόνο που να διαφέρει από μια κανονική δισκογραφική παραγωγή να είναι το cd αντιγραφής και μόνο.
Οι Νέκυια είναι ένα φιλόδοξο σχήμα από την Αθήνα το οποίο όπως είπα μου έκανε εντύπωση χωρίς να τους ακούσω από το artwork του ένθετου που περιέχει μέσα, το οποίο σε κάνει να ξεχάσεις το όχι τόσο καλό εξώφυλλό τους. Εικαστικά όλα αυτά, επί της ουσίας τώρα. Το demo ξεκινάει με ένα δυναμικό ερωτικό τραγούδι “Χωρίς εσένα”, παράλληλα ρυθμικό, το οποίο έχει προοπτικές και ελπίδες για να εισβάλει στα ραδιοφωνικά playlist. “Ο τάφος ενός καταραμένου ποιητή” είναι ο επόμενο του δίσκου το οποίο θα το χαρακτήριζα ως ένα κλασικό Ελληνικό ροκ τραγούδι και αυτό γιατί μου φέρνει στο μυαλό γνώριμες φόρμες, χωρίς να θέλω να πω ότι είναι καθαρή αντιγραφή κάποιου συγκροτήματος.
Ακριβώς μετά είναι μια διασκευή του “Η διπρόσωπη” το οποίο ναι μεν καλοφτιαγμένο αλλά δεν μου κολάει καλά μαζί με τα άλλα, θα ήταν καλύτερα να το ακούσεις σε κάποια συναυλία παρά μέσα σε demo κιόλας το οποίο χαρακτηρίζει την μπάντα. Βέβαια απόψεις είναι αυτές . Στο τέταρτο τραγούδι του demo συναντάω το “Χαλασμός” το οποίο με αφήνει αδιάφορο. Ακριβώς μετά μια πολύ ωραία μπαλάντα “Η μπαλάντα της σιωπής” και κλείνει μια επίσης μπαλάντα με μερικά ξεσπάσματα “Ποιος είμαι” το οποίο κατατάσσω και αυτό στα αδύναμα σημεία του demo. Μουσικά δεν μου αρέσει, οι εναλλαγές από το κουπλέ στο ρεφρέν και αντίστροφα, όπως και η ερμηνεία του τραγουδιστή. Γενικά μιλάμε για αξιόλογη προσπάθεια και δεν είναι τυχαίο μάλλον και η καλή μέχρι τώρα πορεία τους στον διαγωνισμό του mystage.gr το οποίο τους φέρνει πρώτους μέχρι στιγμής.
Μου άρεσε συνολικά η δουλειά τους και σίγουρα θα τους σκεφτώ όταν έρθει η στιγμή για το επόμενο τραγούδι στην ραδιοφωνική μου εκπομπή. Συνεχίστε παιδία!
Νίκος Γραμμάτος
