Όλοι ακούμε τον τελευταίο καιρό για την κρίση που επικρατεί σε όλο τον κόσμο και στην μικρή μας Ελλάδα το βιώνουμε καλά πλέον.
Η κρίση άρχισε να μας χτυπάει για τα καλά, πόσο μάλλον όταν σαν χώρα χρωστάμε και έχουμε βάλει νταβάδες στα ταμεία μας.
Σε καιρούς που ο λαός περνάει δύσκολα για διάφορους λόγος, συνήθως βλέπουμε μια έξαρση στην μουσική και γενικά στην μουσική κοινότητα.
Τέλη του 2010 λοιπόν και αυτό που αντιλαμβάνομαι είναι ότι έχουν παγώσει τα πάντα, ο κόσμος είναι ναρκωμένος ή απλά περιμένει τις επόμενες κινήσεις, τα επόμενα μέτρα.
Στην μουσική κοινότητα τα πράγματα δείχνουν εξίσου στάσιμα και αυτό είναι που μας κάνει να απορούμε. Ελάχιστες οι επίσημες νέες κυκλοφορίες, μετρημένα στα δάχτυλα τα αυτοχρηματοδοτούμενα album, λίγες συναυλίες… τα περιοδικά να κλείνουν ή να χαροπαλεύουν να κρατηθούν στην ζωή με νύχια και με δόντια.
Όταν δεν έχεις δουλειά, λογικό είναι να μην έχεις και διάθεση αλλά ούτε καν τα χρήματα για να μπορέσεις να δημιουργήσεις κάτι καλό και να το προσφέρεις στον κόσμο.
Ο φίλος και αρχισυντάκτης Αντώνης Δριβελόπουλος υποθέτει πως όπως σε κάθε αρχή μιας δεκαετίας η μουσική σκηνή είναι μπερδεμένη και ότι μετά από 2-3 χρόνια βλέπουμε κινητικότητα. Λέτε να φταίει αυτό; Σίγουρα είναι μια μεταβατική περίοδος και σίγουρα έχουμε φτάσει σε ένα σημείο όπου θα πρέπει να ξεκαθαρίσουν πολλά πράγματα.
Οι δισκογραφικές εταιρίες κατά την γνώμη μου θα πρέπει να πάρουν θέση, να δούνε πως μπορούνε να εξελιχθούν είτε μέσω του διαδικτύου είτε κάπως αλλιώς για να καταφέρουν να παραμείνουν ζωντανές και να προσφέρουν έργο, πράγμα που δεν προσφέρουν εδώ και αρκετά χρόνια.
Οι μπάντες σίγουρα δεν έχουν σταματήσει να παίζουν, σίγουρα θα γράφονται νέα τραγούδια, σίγουρα έμπνευση υπάρχει και μάλιστα μπόλικη. Ας ελπίσουμε ότι είναι απλά μια μικρή κρίση και ότι από το 2011 θα συνεχίσουμε να μαθαίνουμε για νέες κυκλοφορίες, να γνωρίζουμε νέες μπάντες, νέες μουσικές. Είναι το μόνο πράγμα που δίνει στην ζωή μας χρώμα και δεν θέλουμε με τίποτα να το χάσουμε. Ο χρόνος θα δείξει!
Κείμενο : Νίκος Γραμμάτος
