Εκεί που έχουν περάσει πάνω από 2 χρόνια σιωπής στην ελληνόφωνη εγχώρια σκηνή (τα δυο της πανδημίας) και έχεις φτάσει σε σημείο να λες ότι το ελληνικό rock έχει πεθάνει, ή τουλάχιστον για την ώρα είναι νεκρό (και το έλεγε κάποιος που ακούει και παρακολουθεί 25 χρόνια αυτή την σκηνή), σκάει ένα διαμαντάκι που ανατρέπει όλα σου τα λεγόμενα.
Αυτό είναι το ντεμπούτο δισκάκι των Κέρινες Ζωές, το οποίο κυκλοφόρησε σε βινύλιο και cd από την b-otherside records.
Το συγκρότημα από την Αθήνα έχει φτιάξει μια πολύ όμορφη δουλειά σε όλα τα επίπεδα, σύνθεσης, ενορχήστρωσης, στίχων, και το συναίσθημα που σου βγάζει είναι μοναδικό.
Κι αν κάτι σου θυμίζει από τα παλιά συγκροτήματα, αυτό είναι σίγουρα τα Διάφανα Κρίνα. Εξάλλου όπως αναφέρουν και στο τραγούδι «Τα παιδιά που δεν αγαπήσατε»:
«Τα παιδιά των Διάφανων Κρίνων και της Κατερίνας Γώγου τα παιδιά του Νικόλα και του Παύλου τα παιδιά που γνωρίζοντας αυτούς έμαθαν να βρίσκουν τους εαυτούς τους τα παιδιά που ντύνονταν παλιάτσοι χαρίζοντας πολλά χαμόγελα πίσω από μάσκες για να μη φαίνονται τα θλιμμένα πρόσωπά τους».
Είμαι σίγουρος ότι και οι ίδιοι νιώθουν πως είναι αυτά τα παιδιά, των Κρίνων, της Γώγου, του Νικόλα και του Παύλου, όπως εξάλλου είμαστε όλοι μας, αυτοί που μεγαλώσαμε στην δεκαετία του 90.
Και για να προλάβω τους κακοπροαίρετους που μπορεί να πουν ότι είναι κλώνος των Κρίνων, θα πω ότι όχι, σε καμία περίπτωση. Επιρροές ναι σίγουρα έχουν, αλλά το συγκρότημα δίνει την δική του ταυτότητα και ήχο στο όλο αποτέλεσμα.
Αν θέλετε λοιπόν να αποκτήσετε κάτι καινούριο που αξίζει να υπάρχει στην δισκοθήκη σας, στερηθείτε μερικούς καφέδες και αγοράστε το cd ή ακόμα καλύτερα το βινύλιο τους και κυρίως τρέξτε σε κάποια συναυλία τους.
Η δεκαετία των 20s έχει ήδη καταγραμμένο στην ιστορία της έναν δίσκο σταθμό. Σας το υπογράφω.
https://kerineszoes.bandcamp.com/music
https://www.facebook.com/kerineszoes