ΙΝΤΙΟΤΕΚ - Rockap.gr

Έτος 2000. Νέα χιλιετία και νέος αιώνας. Μάλλον καλή εποχή για να ξεκινήσει κανείς μια καινούρια προσπάθεια. Αυτό λοιπόν σκέφτηκαν και οι Αλέκος Σπανίδης (τύμπανα), Στέργιος Γιάννος (μπάσο), Σάκης Ραπτόπουλος (πλήκτρα), Αλέξης Βλασιάδης (κιθάρα) και Άλκης Κανίδης (φωνή, κιθάρα) όταν το καλοκαίρι του 2000 αποφάσισαν να ενώσουν τα ποπ, ροκ, electronic και alternative μουσικά γούστα τους και να φτιάξουν τους ΙΝΤΙΟΤΕΚ..

Με σταθερή παρουσία στους συναυλιακούς χώρους της πόλης τους, όπου παρουσίαζε την πρωτότυπη μουσική του, το συγκρότημα έχτισε σταδιακά ένα κοινό που αρεσκόταν στο ρεπερτόριό και εκτιμούσε την ενεργητικότητα και τον παλμό των ζωντανών εμφανίσεών τους. Δύο περίπου χρόνια αργότερα το υλικό τους βρήκε έδαφος στην κυκλοφορία του πρώτου τους δίσκου «Ενα φώς το βράδυ» απο την PLUS REC και την UNIVERSAL, αποσπώντας εξαιρετικές κριτικές απο τον εγχώριο μουσικό τύπο:

«…Οι Ίντιοτεκ βάζουν υποψηφιότητα ως ένα απο τα εγχώρια bigthings του 2005»
Περιοδικό Ποπ και Ροκ, Φεβρουάριος 2005
«Συνολικά μια εξαιρετική πρώτη κυκλοφορία ενός απο τα πιο ελπιδοφόρα ελληνικά συγκροτήματα»
Περιοδικό Επιλογές – Εφημερίδα Μακεδονία
«ένα αψεγάδιαστο από κάθε άποψη ντεμπούτο album, από μια μπάντα απ’ την οποία περιμένουμε πλέον τα πάντα»
ηλεκτρονικό περιοδικό “JukeBox.gr”

Με τα γούστα τους να αλλάζουν και να εξελίσονται συνέχεια οι πέντε πλέον ίντιοτεκ ξεκινούν νέες συνθέσεις αρκετά πιο δυναμικές ίσως και πιο σκοτεινές απο αυτές του πρώτου δίσκου. Δουλεύουν πιο ομαδικά και παίρνουν όσο χρόνο χρειάζεται για να φτάσει το υλικό στο σημείο που θέλουν οι ίδιοι. Μετά απο δύο χρόνια ηχογραφήσεων και πειραματισμών έρχεται τον Οκτώβριο του 2008 η κυκλοφορία του «Χωρίς αποσκευές» ένα άλμπουμ για το οποίο το συγκρότημα δηλώνει ειλικρινά περήφανο: «το καινούριο μας άλμπουμ είναι η φωτογραφία της ζωής μας τα τελευταία πέντε περίπου χρόνια. Είναι ένα ταξίδι βαθύ και δυνατό στο τώρα και στο αύριο, στις πόλεις που μας διώχνουν και στις καινούριες που γεννιούνται μέσα μας, στα σταυροδρόμια που μας ενώνουν για λίγο και γινόμαστε φλόγες της ίδιας φωτιάς, στην αυγή μιας νέας εποχής ίσως διαφορετικής, στα σύνορα που έχεις περάσει για να βρείς το κομμάτι που έχεις χάσει, σε μέρη που πηγαίνεις μοναχός….Είναι ένα ταξίδι χωρίς αποσκευές…..»