Η ιστορία των Ενδελέχεια ουσιαστικά ξεκινάει στις αρχές της δεκαετίας του ’80, όταν δύο μαθητές γυμνασίου, ο Δημήτρης Μητσοτάκης και ο Δημήτρης Λεοντόπουλος, αποφασίζουν με περισσό θράσος να φτιάξουν ένα ροκ συγκρότημα.
Εκείνη η μπάντα έληξε άδοξα στα μέσα της δεκαετίας του ’80, όπου δημιουργείται ένα άλλο σχήμα (Άρτεμις) από τους – Μητσοτάκη (τύμπανα), Γιώργο Κουλούρη (μπάσο), ένα φίλο τους κιθαρίστα τον Φάνη Κινατίδη και τον Θανάση Σολούκο στα πλήκτρα. Τότε γίνεται η πρώτη προσπάθεια για τραγούδια με Ελληνικό στίχο. Από το ’87 μέχρι το ’90 υπάρχει σιωπή λόγω στρατού.
Κατά την περίοδο ’90-’91 συναντιούνται εκ νέου οι: Μητσοτάκης, Κουλούρης, Κινατίδης, Λεοντόπουλος και Λάντας, όπου και υπάρχει η διάθεση για ηχογραφήσεις demo. Ο Λάντας αποχωρεί πολύ σύντομα αφού δεν υπήρχε δυνατότητα για δύο μπάσα. Παίρνεται η απόφαση για δεύτερο κιθαρίστα, θέση που παίρνει ο Αντώνης Δημητρίου, φίλος του Λεοντόπουλου. Τότε το γκρουπ ονομάζεται “Ενδελέχεια” όνομα που προήλθε από μία κασέτα με άσχετα μεταξύ τους τραγούδια.
Η “βάφτιση” έγινε σε ένα καφενείο των Εξαρχείων. Γίνονται οι πρώτες δοκιμαστικές ηχογραφήσεις με αυτό το σχήμα στο studio “Συν ένα”. Ένα απ’τα τραγούδια εκείνης της περιόδου ανοίγει τον πρώτο δίσκο του συγκροτήματος. Λίγο αργότερα αποχωρεί ο Κινατίδης και τη θέση του παίρνει ο Παναγιώτης Κατσιμάνης (κιθάρες, φωνητικά).
Η σύνθεση των Ενδελέχεια σταθεροποιείται και ακολουθούν νέες δοκιμαστικές ηχογραφήσεις στο ίδιο studio με ηχολήπτη το Χρήστο Χατζηστάμου και με στόχο την δημιουργία ενός υλικού που θα αποτελούσε τα τραγούδια ενός μεγάλου σε διάρκεια δίσκου. Την επόμενη χρονιά το γκρουπ γνωρίζεται με τον ηχολήπτη Λευτέρη Νεοκοσμίδη ο οποίος αναλαμβάνει την παραγωγή 12 τραγουδιών στο studio 111.
Το demo στέλνεται σε όλες σχεδόν τις δισκογραφικές εταιρείες και οι αρνήσεις διαδέχονται η μία την άλλη. Το φως ήρθε από μία κασέτα που είχε δώσει ο Νεοκοσμίδης στον Ηλία Ασλάνογλου, που τότε δούλευε στην Eros music. Ο Στέλιος Φωτιάδης, διευθυντής της Eros πρότεινε τριετές συμβόλαιο για δύο δίσκους. Το υλικό ηχογραφήθηκε ξανά στο studio “Polysound”, με την προσθήκη 6 νέων τραγουδιών και με ηχολήπτη το Δημήτρη Παπαθεοδώρου. Το άλμπουμ κυκλοφόρησε το Δεκέμβριο της ίδιας χρονιάς.
Ο δίσκος τιτλοφορήθηκε “Ενδελέχεια” και αγοράστηκε κυρίως (αν όχι μόνο) από συγγενικά πρόσωπα και φίλους. Το Φλεβάρη-Μάρτη του ’96 ηχογραφείται το δεύτερο άλμπουμ με τίτλο “Είναι εδώ ό,τι είναι και πιο πέρα”. Κυκλοφορεί τον Ιούλιο του ’96 και περιέχει 12 κομμάτια απ’ τα οποία ξεχωρίζουν τα “Είναι εδώ”, “Υπαρχουν λέξεις”, “38.52”.
To συγκρότημα αρχίζει να αποκτά ταυτότητα και τα τραγούδια του ακούγονται σε διάφορες εναλλακτικές-ραδιοφωνικές εκπομπές. Είναι η εποχή που το συγκρότημα παρουσιάζει τη δουλειά του σε ζωντανές εμφανίσεις, κυρίως σε μικρά club της Αθήνας και ορισμένων μεγάλων επαρχιακών πόλεων. Παράλληλα δουλεύεται το υλικό για τον επόμενο δίσκο.
Το φθινόπωρο του ’97 υπογράφουν συμβόλαιο με την Fm Records και ηχογραφείται ο δίσκος-ορόσημο “Βουτιά από ψηλά” με ηχολήπτη τον Αντρέα Βαϊτούδη στο studio Praxis. Τα τραγούδια “Βουτιά από ψηλά”, “Διαμαντένια προβλήτα”, “Μικρές χαρές”, “Πεζό” αποκτούν μεγάλο playlist σε σχετικές με το είδος αλλά και άλλες ραδιοφωνικές εκπομπές.
Η χρονιά του ’98 ήταν η εποχή που το γκρουπ γνωρίζει μεγάλη συναυλιακή επιτυχία σε όλη την Ελλάδα και την Κύπρο. Αξίζει να σημειωθεί η συμμετοχή των Ενδελέχεια στο rock wave festival του ’98. Το Μάρτιο ’99 κυκλοφορεί ο τέταρτος κατά σειρά δίσκος του συγκροτήματος με τίτλο “Χάρτινες Σαΐτες”. Περιέχει 11 τραγούδια απ’ τα οποία γίνονται video clip τα – “Δεν είμαι αυτός που θες” (σκην. Μάνος Καμπίτης), “Πού να σε βρω“, “Να ‘ρθω κι απόψε“, “Κατάδικος” (σκην. Νίκος Χατζηαγγελής), τραγούδια τα οποία και ξεχώρισαν προσδίδοντας νέα δυναμική και ακροατήριο στο συγκρότημα. Μέσα στην ίδια χρονιά κυκλοφορεί και η επανέκδοση των πρώτων δύο δίσκων του γκρουπ, σε μία συσκευασία, με τίτλο “Πρώτες διαδρομές” από την eros music.
Toν Ιούλιο του 2000 παράλληλα με την προετοιμασία των τραγουδιών για ένα νέο δίσκο, κυκλοφορεί το cd single “Καθρέφτης”. Είναι το πρώτο Ελληνικό ροκ multimedia cd, και περιέχει τις διασκευές “Μπαγάσας” (Άσιμος), “Στην αρχή του τραγουδιού” (Ξυδάκης-Γουδής), “Θα σ’ αντανακλώ” (Velvet underground-Ενδελέχεια) και επίσης οπτικό υλικό από συνεντεύξεις και video του γκρουπ. Από τον Οκτώβριο του 2000 μέχρι το Φλεβάρη του 2001, ηχογραφείται το άλμπουμ “Στα σύνορα της μέρας”. O δίσκος κυκλοφορεί το Μάρτιο του 2001 υπό μορφή διπλού δίσκου (audio cd & cd rom). Ο δίσκος περιέχει 14 τραγούδια και το cd rom ένα οπτικό υλικό διάρκειας 45 λεπτών. Στις αρχές του καλοκαιριού αποχωρεί από το γκρουπ ο Κατσιμάνης και επιστρέφει ο Δημητρίου. Το συγκρότημα πραγματοποιεί ζωντανές εμφανίσεις καθ’ όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού.
Το 2002 οι συναυλίες συνεχίζονται. Από τον Ιούνιο μέχρι τον Ιανουάριο του 2003 ηχογραφείται το άλμπουμ “Μια πεταλούδα που ξεφεύγει” το οποίο κυκλοφορεί από την FM Records τον Φεβρουάριο του 2003. Από το 2004 την θέση του Θανάση Ταμπάκη παίρνει ο Ανδρέας Βαιτούδης, για χρόνια ηχολήπτης και φίλος του γκρουπ. Τον Μάιο του 2005 κυκλοφορεί το album “Μέσα μου κρύβονται άλλοι” από την FM Records.
H τριετία 2005-2007 ήταν από τις δυσκολότερες εποχές της μπάντας λόγω της προσπάθειας του γκρουπ για αποδέσμευση από την FM rec. Μέσα στο 2007 κυκλοφορούν 2 “Best of Ενδελέχεια” τόσο από τη Sony BMG όσο και από την FM rec., ενώ το συγκρότημα έχει πλήρη άγνοια για τις κυκλοφορίες! Τον Ιούνιο του 2008 κυκλοφορεί η ένατη δισκογραφική δουλειά με τίτλο “Σ’ ένα μεγάλο αύριο” από τη Sony BMG με συμμετοχές των Λ.Μαχαιρίτσα, Μ.Φριντζήλα, Σ.Δρογώση, Ναμπίλ αλ Σάεγ, Φ. Σιώτα, Γ.Μακρή και πρώτο clip το τραγούδι “Κάτι τους δένει” σκηνοθετημένο από την ομάδα της “White room”. Το εξώφυλλο είναι από το έργο του Γιώργου Τσεριώνη με τίτλο “Εurasia-Utopia”.
