Όσοι από εμάς είχαμε την τύχη να είμαστε έφηβοι την δεκαετία του ‘90 ζήσαμε ανεπανάληπτες στιγμές ελληνικής ροκ μουσικής. Λένε πως τα τραγούδια που ακούγαμε στα δεκάξι μας είναι εμποτισμένα με πολλά συναισθήματα, έχουν συνάψει νέα μονοπάτια στον εγκέφαλο μας και για αυτό μας είναι πολύ δύσκολο όχι να τα βγάλουμε από μέσα μας αλλά έστω να τα συγκρίνουμε με οτιδήποτε άλλο. Έτσι για πολλούς η δεκαετία της ελληνικής ροκ εκείνης της δεκαετίας ήταν εκρηκτική και ανεπανάληπτη. Παρακάτω θα αναφέρουμε μερικά συγκροτήματα που έκαναν την διαφορά για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι.
Τρύπες
Το ροκ συγκρότημα από την Θεσσαλονίκη με ένα ιδιαίτερο ήχο, σκληρό στίχο και ένα τραγουδιστή Γιάννη Αγγελάκα με απίστευτη μοναδική φωνή και παρουσία. Σχηματίστηκαν το 1983 και δύο χρόνια αργότερα κυκλοφόρησαν το πρώτο τους άλμπουμ « Ταξιδιάρα Ψυχή» το 1985. Έπειτα από δύο χρόνια με δανεικά χρήματα κυκλοφορούν το «Πάρτι στο 13ο όροφο» αλλά η αναγνωρισιμότητα τους ήρθε με τον τρίτο τους δίσκο « Τρύπες στον Παράδεισο» με ποιο γνωστά τα τραγούδια «Εδώ» και «Τα κανονικά παιδιά». Η καριέρα τους απογειώθηκε με το άλμπουμ «Εννιά Πληρωμένα Τραγούδια» με το πιο δημοφιλές τραγούδι «Δεν χωράς πουθενά». Όλοι μας ακούμε Τρύπες και θέλουμε να τους δούμε στα Live, είχαν γίνει πλέον η νέα μόδα. Τους έδιναν εκατομμύρια για να διαφημίσουν πατατάκια, αλλά αρνήθηκαν. Τα ίδια τα μέλη του συγκροτήματος δεν μπορούσαν να διαχειριστούν όλο αυτή την δημοσιότητα. Λες και έπαιξαν σε ρουλέτα και στοιχημάτισαν στον τυχερό αριθμό οι συναυλίες τους ήταν sold out ακόμα και στο Manchester. Μία μαύρη στιγμή στην ιστορία του συγκροτήματος ήταν στην συναυλία τους στο Λυκαβηττό όπου υπήρχαν επεισόδια από αναρχικούς, όπως είπαν αργότερα οι ειδήσεις, με αποτέλεσμα να τραυματιστεί πολύς κόσμος.
Το συγκρότημά συνέχισε την ανοδική του πορεία και μέχρι το 1999 έβγαλε τρία ακόμα άλμπουμ το «Κράτα το Σόου Μαϊμού», το «Κεφάλι Γεμάτο Χρυσάφι» το οποίο έγινε χρυσό σε δύο εβδομάδες και το «Μέσα στην Νύχτα των άλλων». Μετά από λίγο η σπίθα που ένωνε την μπάντα έσβησε και αποφάσισαν να διαλυθούν και ο καθένας να ακολουθεί το δικό του δρόμο. Εμείς ακόμα αναρωτιόμαστε σιγοτραγουδώντας « τι έγινε εκείνο το τρένο που έβλεπε τα άλλα τρένα να περνούν;»
Ξύλινα Σπαθιά
Ένα ακόμα δυνατό συγκρότημα από την Θεσσαλονίκη ήταν τα Ξύλινα Σπαθιά που δημιουργήθηκαν το 1993. Με νέο ήχο για τα Ελληνικά μουσικά δεδομένα κατάφεραν να γίνουν γνωστοί την δεκαετία του ΄90. Δεν ήταν μόνο ροκ όπως οι Τρύπες αλλά συνδύαζαν και στοιχεία από την ποπ και την ηλεκτρονική μουσική. Ο Παύλος Παυλίδης έδινε ένα διαφορετικό ύφος με στίχους και ατμοσφαιρική μουσική που έγραφε πολλές φορές απομονωμένος στο νησί της Αμοργού. Δημιούργησαν πέντε άλμπουμ μέχρι να διαλυθούν το 2003. Ο δίσκος τους «Ξεσσαλονίκη» ήταν αυτός που τους έκανε διάσημους και έβγαλε τα πιο δημοφιλή τραγούδια όπως «Ο Βασιλιάς της Σκόνης» και «Αδρεναλίνη». Το 1995 κυκλοφόρησαν το album «Πέρα από τις Πόλεις της Ασφάλτου» όπου έγινε πλατινένιο και περιλάμβανε το τραγούδι «Λιωμένο Παγωτό» όπου τους έκανε γνωστούς στο ευρύ κοινό. Το επόμενο τους άλμπουμ «Μια ματιά σαν Βροχή» έγινε χρυσό. Είχαν την ευκαιρία να ανοίξουν την συναυλία των Rolling Stones το 1998, να παίξουν στο Rockwave Festival και να εμφανιστούν και στην Μεγάλη Βρετανία. Ακολούθησαν δύο ακόμα άλμπουμ το «Τροφή για Θηρία» και το «Ένας Κύκλος στον Αέρα». Το επόμενο ήταν ένα Live και ένα Best Of το 2005. Η μπάντα διαλύθηκε και μας άφησε με τις καλύτερες αναμνήσεις.
Υπόγεια Ρεύματα
Το 1992 σχηματίστηκε στην Αθήνα μία μπάντα που λεγόταν Υπόγεια Ρεύματα. Το 1994 κυκλοφόρησαν την πρώτη τους δισκογραφική δουλειά με τίτλο « Ο Μάγος Κοιτάζει την Πόλη» αυτό το άλμπουμ μας έφερε το τραγούδι «Μ’Αρέσει Να Μη Λέω Πολλά» το οποίο είναι το πιο γνωστό τους μέχρι σήμερα. Το επόμενο τους άλμπουμ κυκλοφόρησε το 1995 με τίτλο «Παραλογές». Η μπάντα έκανε παντού εμφανίσεις όλο το καλοκαίρι. Επέλεξαν να ηχογραφήσουν μία από τις συναυλίες τους στο θέατρο Βράχων. Λίγο πριν την κυκλοφορία του δίσκου χάνουν τον ντράμερ σε τροχαίο κάτι που τους στοίχησε πάρα πολύ. Μετά από πολλές αλλαγές καταφέρνουν το 1997 να εμφανιστούν live και να επανέλθουν δυναμικά με την ηχογράφηση ενός νέου δίσκου αφιερωμένου στον αδικοχαμένο ντράμερ τους Βασίλη, και τον ονόμασαν “Τσαλακωμένες Μέρες» . Εκείνη την περίοδο εμφανίστηκαν με πολλά και μεγάλα ονόματα της μουσικής σκηνής, έκαναν πολλές διασκευές, πολλές εμφανίσεις για να φτάσουν στο 1999 στον πέμπτο τους δίσκο « Εικόνες Στα Σύννεφα». Οι αλλαγές στη σύνθεση συνεχίστηκαν, κυκλοφόρησαν τον δίσκο «Μικρά που’ναι τα Όνειρα» το 2007 τον δίσκο «Νέα Μέρα» και το 2009 την δουλειά «Τους Έχω Βαρεθεί» η οποία έχει πάρα πολλές διασκευές. Από τότε έχουν κυκλοφορήσει διάφορες συλλογές με τελευταία το 2018. Ελπίζουμε οι τέσσερις που έχουν μείνει να συνεχίσουν να μας χαρίζουν μουσικές αναμνήσεις.
…. και πολλές μπάντες ακόμα
Θα μας έπαιρνε πολλές σελίδες για να παρουσιάζαμε αναλυτικά όλα τα συγκροτήματα οπότε απλώς θα τα αναφέρουμε γιατί δεν νοείται να μιλάμε για Ελληνική ροκ χωρίς αυτά. Magic De Spell, Ενδελέχεια, Διάφανα Κρίνα. Domenica, Panx Romana, Xaxakes, Ψόφιοι Κοριοί είναι κάποια από αυτά. Ελπίζουμε η Ελληνική Ροκ να ξαναδεί επιτυχημένες μέρες όπως εκείνης της δεκαετίας.
