Συνέντευξη με τους Απροσάρμοστους … Στον Νίκο Γραμμάτο
Πραγματικά δεν ξέρω αν πρέπει να γράψω εισαγωγικό κείμενο. Η εικόνα, η ιστορία, οι λέξεις μιλούνε από μόνες τους. Ύψιστη τιμή για εμένα να γνωρίσω από κοντά αυτούς τους αληθινούς ανθρώπους που η μοίρα τους έφερε δίπλα στον πρίγκηπα της ελληνικής ροκ ΠΑΥΛΟ ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟ ένα είδωλο για όλους τους Έλληνες ρόκερς, ένας φίλος που μας κράτησε ( συνεχίζει και θα συνεχίζει για πάντα ) συντροφιά λέγοντας αλήθειες και τραγουδώντας με ψυχή αγνοώντας τους πάντες και τα πάντα … η τελευταία μπάντα λοιπόν του Παύλου συνεχίζοντας μέχρι και σήμερα ( με μερικές απώλειες ), απαντάει σε διάφορες ερωτήσεις του κεφαλιού μου οι οποίες βέβαια ήταν χιλιάδες, Προσπάθησα να επιλέξω τις καλύτερες και ελπίζω να πέσαν κοντά και σε δικά σας ερωτήματα. Κυρίες και κύριοι με μεγάλη μου χαρά σας παραθέτω μια συνέντευξη με τους ΑΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΟΥΣ !!!!
– Τι σας άφησε κληρονομιά ο Παύλος Σιδηρόπουλος εκτός από τα τραγούδια και τις αναμνήσεις;
Εκτός από τα τραγούδια και τις αναμνήσεις ο Παύλος μας άφησε αυτά που μάθαμε από αυτόν και τους άλλους δύο Απροσάρμοστους που φύγανε νωρίς, τον Βασίλη Πετρίδη και τον Λουκά Γκέκα : την ΑΠΩΛΕΙΑ ως οριστική και αμετάκλητη έννοια.
Ζώντας και μεγαλώνοντας μαζί με ένα άνθρωπο που ήταν κυριευμένος από το πάθος του είναι σίγουρο ότι μάθαμε πολλές αλήθειες για τον ανθρώπινο χαρακτήρα και τον δικό μας και τον γύρω μας. Φανταστείτε όμως πόσο πιο ισχυρή και δυνατή είναι η μουσική αυτού του ανθρώπου που νομίζαμε πως «αυτό είναι που ονειρευτήκαμε μαζί του και επιμείναμε ως το τέλος, ότι ναι ρε Παύλο γίνεται !!!…» αψηφώντας αυτό το γαμημένο πάθος κι αυτό είναι ένα πολύ μεγάλο μάθημα και τον ευχαριστούμε.
– Γιατί μετά τον θάνατο του Π.Σ. δεν συνεχίσατε με κάποιον άλλο στην θέση του; Αν δεν χάναμε τον Παύλο και απλά προχωρούσε στην επόμενη μπάντα θα κάνατε κάτι διαφορετικό;
Συνεχίσαμε σχεδόν αμέσως με τον Γ. Δημητριάδη με τον οποίο μείναμε περίπου 4-5 χρόνια παίζοντας μαζί και δικά του κομμάτια καθώς επίσης και καινούρια τότε δικά μας αλλά στην πορεία ανακαλύψαμε δύο πράγματα : πρώτον η θέση του Παύλου αποδείχτηκε ηλεκτρική καρέκλα και μάλιστα υψηλού voltage και δεύτερο το γεγονός ότι όσο και καλά να ήτανε τα δικά μας κομμάτια ήτανε «άψητα» σε σχέση μ’ αυτά που παίζαμε για 10 χρόνια με τον Παύλο που ήταν «άρτια» από εκφραστικής πλευράς καθώς επίσης ήταν τα κομμάτια του Παύλου με την δική μας συμμετοχή καθορισμένη από τον χαρακτήρα του Παύλου. Ο κόσμος ζητούσε να ακούσει ξανά και ξανά τα κομμάτια αυτά και δεν έδειχνε να ενδιαφερόταν για την δικιά μας πλευρά. Οπότε μοιραία το φορτίο για τον οποιοδήποτε τραγουδιστή αποδείχτηκε αβάσταχτο. Στην κυριολεξία τον κατάπιναν τα κομμάτια. Όσο για το αν θα ζούσε ο Παύλος σήμερα, μάλλον μαζί θα παίζαμε με κάποιο τρόπο γιατί η χημεία του όλου πράγματος ήταν μαγική και μοναδική.
– Ο κόσμος μας εν έτη 2010 δεν λέει; Η απλά η μικρή μας Ελλαδίτσα κατάντησε έτσι;
Ο κόσμος μας το 2010 δεν λέει καθόλου. Είναι πολύ άγριος και άσχημα κακός. Ασύστολη καταστολή με πρόσχημα κατασκευασμένες μαλακίες του τύπου τρομοκρατία, ασφάλεια κλπ. Απίστευτη ανισορροπία μεταξύ πλουσίων και φτωχών. Απίστευτο ύφος βλακείας και κουταμάρας συνολικά από όλους μας που καταφέραμε να φτάσουμε σ΄αυτό το σχεδόν οριακό σημείο. Όσο για την Ελλαδίτσα μας, εφ’ όσον κυβερνάται από ξενοφοβικούς, Θρησκόδουλους, ρατσιστές και φασιστοειδείς ανεγκέφαλους νοικοκυραίους που κατέχουν κόμματα , τηλεοράσεις, εφημερίδες, και πλούτο, μοιραίο είναι να ακολουθεί την παγκόσμια παρακμή με αφοσίωση.
– Τι απασχολεί τους Απροσάρμοστους τώρα; Τι μηνύματα θέλετε να περάσετε στους νέους ;
Ότι απασχολεί και τους Προσαρμοσμένους :
Η επιβίωση ο βιοπορισμός και όλα τα άλλα που μας κυνηγάνε διαρκώς. Είμαστε τρία μεσήλικα «παιδιά» που παίζουν μουσική, αλλοίμονο αν προσπαθούσαμε να περάσουμε μηνύματα στους νέους. Ειλικρινά ΕΥΤΥΧΩΣ έχουν τα δικά τους.
– Να περιμένουμε έναν δίσκο σας ή θα συνεχίσετε με προσωπικές ενέργειες και project ;
Ίσως άμα βάλουμε τον κώλο μας κάτω και κάτσουμε να δουλέψουμε όπως παλιά να βγει κάτι καινούργιο.
– Είστε ένα συγκρότημα που μαζί με τον Π.Σ. σας έχουν εκμεταλλευτεί στο έπακρο και τις περισσότερες φορές εν αγνοία σας. Σας έχει αηδιάσει το θέμα και η δισκογραφία στην χώρα μας; Ποιο πιστεύετε πως είναι το μέλλον της;
Ανέκαθεν η Ελληνική δισκογραφία δεν έβλεπε με το καλό μάτι μπάντες ή τραγουδιστές με Rock φόρμα. Ήταν μάλλον ειρωνική και πούστικη η αντιμετώπιση των περισσοτέρων δημιουργών κάτι που ισχύει και σήμερα σχεδόν στο σύνολό της. Η στάση είναι ειρωνική γιατί κατά βάθος κανείς από τα «κεφάλια» τους δεν πιστεύει ότι μπορεί να υπάρχουν άνθρωποι μ’ αυτή την άποψη ή αισθητική. Γενικά θεωρούν αυταρχικά ότι οι Έλληνες είναι μποζουκοκέφαλοι οπότε η στάση τους θυμίζει Καρατζαφέρη με μετανάστες. Είναι όμως ταυτόχρονα πούστικη γιατί όπως και να το κάνουμε κονομάνε ( πολύ περισσότερα πιο παλιά, λιγότερα σήμερα ) χωρίς απαραίτητα να κονομάνε οι μουσικοί. Το μέλλον της Ελληνικής δισκογραφίας με την παρούσα μορφή της είναι ευτυχώς πολύ ζοφερό κάτι που μας χαροποιεί ιδιαίτερα ( Κουφάλες όλα εδώ πληρώνονται ! … )
– Γιατί πιστεύετε πως τα τραγούδια σας και του Παύλου ακούγονται και σήμερα τόσο αληθινά και επίκαιρα ; Βρίσκετε στην εποχή μας αξιόλογους στίχους και μουσικές;
Γιατί είναι αληθινά και γιατί τους αξίζει. Κάθε εποχή έχει τα δικά της. Φυσικά και υπάρχουν αξιόλογοι στίχοι και μουσικές. Δεν θα σας πούμε όμως ονόματα.
– Μιλήσατε στο «Εν λευκώ» ξεκάθαρα για τα ναρκωτικά. Στο 2010 και μετά πιστεύετε πως είναι το ίδιο επικίνδυνα με τότε; Μήπως σήμερα υπάρχουν και άλλες εξαρτήσεις (τηλεόραση, Internet) που κρατάνε τους νέους μακριά από αυτά και δεν υπάρχει το πρόβλημα στον βαθμό που υπήρχε;
Όχι ακριβώς εμείς, ο Παύλος. Εμείς ήμασταν οι πιτσιρικάδες που παρατηρούσαν και μάθαιναν αυτά που έβλεπαν ζωντανά να εκτυλίσσονται μπροστά στα μάτια τους και όχι αυτά που μας είπαν. Έχει διαφορά μεγάλη. Η γνώμη μας είναι ότι σε λάθος χέρια με λάθος πληροφορίες είναι εξαιρετικά επικίνδυνα. Είναι όμως λιγότερο επικίνδυνα από τον εγωισμό σου, αυτός είναι που σε σκοτώνει. Εξαρτήσεις υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν γιατί είμαστε άνθρωποι. Καλύτερα να συμφιλιωθούμε μ’ αυτό όσο απλά κάναμε και με τους σεισμούς …
– Sex Drugs Rock n roll … μύθος; Ξεπερασμένη μόδα; Είναι η μουσική και το ροκ η μεγαλύτερη «μαστούρα» ;
Δεν είναι ούτε μύθος ούτε αλήθεια ούτε μόδα. Είναι οι 3 δημοφιλέστερες απαντήσεις στην ερώτηση « τι δεν θα θέλατε να σας λείψει ποτέ». Από μόνη της η μουσική είναι ένα ταξίδι μέσα στον «θαυμαστό» κόσμο του εαυτού σου, οπότε είναι κάτι παραπάνω από μαστούρα, είναι πιο μεθυστική
– Πως βλέπετε την σκηνή στην Ελλάδα, σας γοήτευε περισσότερο το παρελθόν; Βρίσκετε ελκυστική την κατάσταση τώρα; Έχουν αλλάξει πολύ οι διαδικασίες και της δημιουργίας της μουσικής και της διακίνησης.
Παρά τις σχετικά βελτιωμένες συνθήκες η rock σκηνή στην Ελλάδα εξακολουθεί να είναι «συγκινητικά ηρωική» και αξίζει τον κόπο να την παρακολουθεί κανείς γιατί είναι αληθινή και ζωντανή. Το παρελθόν είναι τα νιάτα μας πια, θα ήταν λίγο άδικο να το θέσουμε σε σύγκριση. Ευτυχώς τώρα πια δεν είμαστε εξαρτημένοι από τα ημιμαθή βλαχαδερά των media. Μπορούμε να μάθουμε τι γίνεται, ποιος παίζει που χωρίς τις ίντριγκες τους. Μπαίνουμε στο δίκτυο και μαθαίνουμε για ότι μας ενδιαφέρει γιατί κατά τα ψέματα μόνο ζωντανά νιώθεις την αληθινή πλευρά της μουσικής και όχι στους δίσκους, εκεί όπου ότι συμβαίνει συνέβηκε και δεν αλλάζει πάνω στην σκηνή !
– Τι άλλο εκτός της μουσικής σας ενδιαφέρει, πως περνάτε την κάθε μέρα σας;
Την μέρα μας την περνάμε δουλεύοντας όπως όλοι φορτωμένοι με τις ηλίθιες υποχρεώσεις μας ( δόσεις, Δεκο κοκ ) και τρέχουμε και δεν φτάνουμε. Μερικές φορές που νομίζουμε ότι φτάνουμε κάπου είναι όταν παίζουμε με τις ώρες σε ένα δωμάτιο όταν βλέπουμε άλλους να παίζουν και να μας μαγεύουνε.
– Κοιτάξτε γρήγορα πίσω, βλέποντας εικόνες τις ζωής σας και περιγράψτε την με λίγες λέξεις.
ΓΕΜΑΤΗ
