Όταν βλέπεις συγκροτήματα που αγάπησες πριν δέκα χρόνια να συνεχίζουν κανονικά νιώθεις μεγάλη χαρά.
Όταν μαθαίνεις ότι οι Motivo 4 θα κυκλοφορήσουν νέο δίσκο και ανυπομονείς να τον πιάσεις στα χέρια σου και να τον ακούσεις, τότε αυτό είναι συγκίνηση. Θυμάστε πως κάναμε παλιά όταν μαθαίναμε για μια νέα κυκλοφορία και πως την προσμέναμε; Στις μέρες μας νομίζω πως έχει χαθεί λίγο αυτό, και όταν υπάρχει κάτι που μπορεί να σε κάνει να ξανανιώσεις αυτό το συναίσθημα, μιλάμε για επιτυχία. Χαίρομαι που το ένιωσα!
Έχουμε στα χέρια μας την 3η δισκογραφική δουλειά των Motivo 4 με τίτλο «Το κλειδί». Περιέχει 11 νέες συνθέσεις στα γνωστά ηχητικά μονοπάτια του συγκροτήματος… στίχος ελληνικός, δυνατές κιθάρες, μελωδικές φόρμες και με τις ηλεκτρονικές λούπες να δίνουν την διαφορετική πινελιά και το ηχόχρωμα των Motivo 4 που είχαμε συνηθίσει και στα 2 προηγούμενα album τους. Σε αυτή την δουλειά φαίνεται ότι έχουν δώσει μεγάλη σημασία στην ενορχήστρωση των τραγουδιών, γεμίζοντας και δίνοντας περισσότερο όγκο στα τραγούδια τους και το αποτέλεσμα τους δικαιώνει απόλυτα. Η μουσική και η μίξη των τραγουδιών έγινε από τον Γιώργο Αρχοντάκη και τον Άρη Τσουκαντά και φυσικά την τελική πινελιά στο mastering έβαλε ο John Cuniberti από το Los Angeles ο οποίος έχει στο ενεργητικό του, εκτός από τα mastering συγκροτημάτων όπως Aerosmith και Dead Kenedys, και ένα βραβείο Grammy το 2008!
Οι στίχοι των τραγουδιών υπογράφονται κυρίως από τους Γ. Αρχοντάκη και Α. Τσουκαντά και μας περιγράφουν την καθημερινότητα, τις αναζητήσεις, τον ερωτισμό. Μέσα σε αυτά υπάρχουν και 3 συνδρομές από τους : Νικήτα Κλίντ (Το ψυγείο), Δημήτρη Μητσοτάκη (Μείνε αυτό που είσαι) και Μαρκέλλας Σελιανίτου (Τώρα ή ποτέ). Μεγάλη εντύπωση μου έκανε ο στίχος του Νικήτα Κλίντ «το ψυγείο» όπου περιγράφει με υπέροχο τρόπο τον κόσμο μας, σε συνδυασμό με την φανταστική φωνή της Άννας Καρλαύτη και την υπόλοιπη μπάντα, έχουμε ένα από τα καλύτερα τραγούδια του δίσκου. «Παγωμένος ο κόσμος, δεν μπορώ ούτε πια να κινηθώ. Σφραγισμένος ο κόσμος, μ’αναγκάζει να πυρποληθώ … Σφιχτά τον κρατάνε για να διατηρηθεί, τρελοί τον φιλάνε, σ’ ένα ψυγείο τον κρατάνε, για να συντηρηθεί και να μην αλλοιωθεί»
Ο δίσκος σε παρασέρνει σε ένα υπέροχο μουσικό ταξίδι το οποίο περνάει ευχάριστα… όταν πάλι τελειώσει θέλεις περισσότερο… τότε το repeat είναι απαραίτητο. Υπέροχος δίσκος που θα σας συντροφεύσει σε άπειρες ακροάσεις. Σίγουρα από τους καλύτερους που είδαν το φως στο 2010, θα μείνει διαχρονικά και θα έχει μια πολύ καλή θέση στα αγαπημένα τις δισκοθήκης μας.
Κείμενο : Νίκος Γραμμάτος
