Η πρώτη προσωπική δισκογραφική δουλειά για τον Νίκο Πασχάλη έχει τίτλο «Πρόσωπα», κι αν το όνομα σας ακούγεται για πρώτη φορά, η φωνή του σίγουρα δεν ηχεί για πρώτη φορά στα αυτιά σας αλλά την έχετε ακούσει πάρα πολλές φορές μέσα από τους «Μοντάζ», καθώς ο Νίκος είναι ο τραγουδιστής τους.
Η εν λόγο δουλειά περιέχει 5 τραγούδια σε στίχους – μουσική του Νίκου Πασχάλη με ενορχηστρωτική βοήθεια τον Φώτη Παπασταύρου (IXTHEIS) και τον Γιώργο Μέξη που βοήθησε στα τραγούδια στην αρχική τους μορφή. Οι Θεσσαλονικείς πάντα μας βγάζουν ασπροπρόσωπους σε ότι κάνουν και προσωπικά τους βγάζω το καπέλο για την δημιουργικότητα και την συνεργασία που τους περιβάλει… πράγμα που δύσκολα συναντάς σε άλλα μέρη. Η παραγωγή του δίσκου με αφήνει απόλυτα ικανοποιημένο και την πινελιά σε αυτό τον τομέα έχει βάλει ο Μπάμπης Χαλκίδης ο οποίος έκανε την μίξη και ο Peter Mew από το Abbey Road Studio που έκανε το mastering.
Από όποια πλευρά αν κοιτάξεις αυτό τον δίσκο θα μείνεις ικανοποιημένος, από artwork (εύγε στον Λευτέρη Κοντογιάννη για την υπέροχη δουλειά), από στίχους, από μουσική, η όλη δουλειά που έχει γίνει εδώ σε αφήνει απόλυτα ικανοποιημένο. Ένα είναι το μόνο που μπορεί να σε ξενερώσει … ότι το μουσικό αυτό ταξίδι τελειώνει πολύ γρήγορα. Κάπου εκεί όμως θυμάσαι την επιλογή “Repeat” η οποία είναι ξεχασμένη στους καιρούς μας, καθώς σπάνια να σε μαγέψει ολόκληρος ένας δίσκος. Εδώ λοιπόν το repeat είναι απαραίτητο.
Ο Νίκος σε αυτή την δουλειά κάνει μια μεγάλη βουτιά στον συναισθηματικό του ωκεανό και κοιτάει χωρίς ανάσα πρόσωπα και στιγμές που χαράξανε την ζωή του. Βγαίνει στους δρόμους μια νύχτα με βροχή κοιτάζοντας τον κάθε περαστικό, προσπαθώντας να μαντέψει τι κρύβει μέσα του, καθώς παράλληλα καρτερεί και περιμένει μια γνώριμη μορφή να φανεί. Όσοι έχετε βιώσει δυνατά συναισθήματα στην ζωή σας, αυτές οι εικόνες θα σας φανούν γνώριμες και θα σας αγγίξουν. Η πιο δυνατή, συγκινητική και δακρύβρεχτη στιγμή του δίσκου βρίσκεται ακριβώς στην μέση, ακριβώς στην μέση της καρδιάς του Νίκου και σίγουρα του κάθε παιδιού αυτού του κόσμου που μέσα στην καρδιά του έχει πρώτα απ’ όλα την μάνα του. Αυτά τα λόγια, οι στίχοι, μεταφέρουν απόλυτα τον πόνο που νιώθει η καρδιά όταν η μάνα έχει φύγει από την ζωή, κι αν καταφέρνουν να κάνουν την καρδιά μου να σφιχτεί και τα μάτια μου να βουρκώνουν σε κάθε άκουσμα, ενώ η δική μου μάνα είναι στο διπλανό δωμάτιο, φαντάζομαι πόσο μπορεί να αγγίξει κάποιον που έχει βιώσει ανάλογα συναισθήματα με τον Νίκο.
Να ευχαριστήσω τον Νίκο Πασχάλη για την σημαντική αυτή προσφορά στο ελληνόφωνο ροκ, που τόσο την έχει ανάγκη. Σας προτείνω να στηρίξετε αυτή την δουλειά που σίγουρα δεν θα καταντήσει να είναι απλά ένα cd στην δισκοθήκη σας, αλλά να κατέχει σημαντικό ρόλο στην καρδιά σας.
Κείμενο: Νίκος Γραμμάτος
